16, డిసెంబర్ 2010, గురువారం

వందనం అభివందనం!!

నేను చిన్నప్పటి నుంచి పుస్తకాలు బాగా చదివేదాన్ని.చిన్నప్పుడు కధలు మాత్రమే చదివేదాన్ని. కొంచం పెద్ద అయిన తర్వాత రచయితల, రచయిత్రుల ముఖాముఖి చదువుతూ అబ్బో భలేగా రాస్తున్నారు...పాఠకుల ప్రశ్నలకు సమాధానాలు ఎంత బాగా చెప్తున్నారో!! అనుకునేదాన్ని.
ఇప్పుడు మొదట్లో బ్లాగు రాయడం మొదలు పెట్టినప్పుడు అస్సలు నా బ్లాగు ఎవరైనా చూస్తారా!! చదువుతారా!! అనుకునేదాన్ని. ఏమి రాయాలో కూడా తెలియదు, ఎలా రాయాలో కూడా తెలియకుండా ఏదో రాయడం మొదలు పెట్టేసాను. కొన్ని రోజులు ఐనంక కొన్ని బ్లాగులు చూసి ఎంతమంది బ్లాగు చూసారో అని తెలుసుకునే లెక్కల పట్టిని అమర్చాను. తర్వాత కూడలి లో చేరడం, బ్లాగు మిత్రుల పరిచయం,ఇలా మిగిలినవి ఒక్కొక్కటిగా బ్లాగు మిత్రుల సహాయంతో మార్చుకుంటూ వచ్చానన్న మాట. గూగులమ్మ కుడా బాగా సహాయపడింది ఈ విషయంలో....!!
రాయడం మొదలు పెట్టిన కొత్తలో......ఏమి రాస్తే ఏమంటారో అని భయం!! కొన్ని బ్లాగుల్లో కామెంట్లు చూసి అలా అనిపించేది లెండి. ఇంకేముంది ఏమైతే అది అయ్యింది నాకు అనిపించింది రాస్తే పోలా!! అని అలా రాయడం మొదలయ్యింది....కవితలు, కబుర్లు, నిజాలు, ఇలా ఒకటేమిటి...అనిపించినవి, అనుకున్నవి అక్షర రూపంలో రాయడం వాటికి కామెంట్లు వస్తే బోల్డు సంతోషం తో పొంగిపోవడం...కామెంట్లు రాకపోతే అయ్యో ఈ టపా ఎవరికీ నచ్చలేదేమో!! అని కొద్దిగా బాధ పడటం...కామెంట్లకి సమాధానం రాస్తూ ఓ పేద్ద రచయిత్రిని అయిపోయానని ఇంకా పేద్ద ఫీలింగ్ తో...అప్పటి ముఖాముఖిని గుర్తు చేసుకుంటూ నిజంగా భలే వుంది ఆ అనుభూతి!! నేనూ...ఈ అంతు తెలియని మహాసముద్రంలో ఓ చిన్న నీటి బిందువునైనందుకు నాకు చాలా ఆనందంగా వుంది. నా ఈ ఆనందానికి కారణమైన.... నన్ను, నా బ్లాగుని ఆదరిస్తున్న ప్రతి ఒక్కరికి వందనం అభివందనం!!

ఓ మౌనమా!!

మాటలకందని మౌనం...భాషలకందని భావం...
మనసులోని ఊహలకు తెలియని మరో రూపం...
లిపిలేని మౌనాభినయానికి అక్షరరూపం ఇద్దామంటే....
ఓ మౌనమా!! ఇంతకీ...మౌనం అంటే...!!
అంగీకారమా!! అనంగీకారమా!!
అర్ధాంగీకారమా!!

15, డిసెంబర్ 2010, బుధవారం

మరల మరల పలకరించే.....!!



తొలి వలపు తీయదనము
తొలి ముద్దు తీయందనము
మలి పొద్దులో మరల మరల
పలకరించే మధుర జ్ఞాపకమే!!

14, డిసెంబర్ 2010, మంగళవారం

స్వప్నమో కాదో...!!

కలో కలవరమో తెలియని
అయోమయంలో నిదుర కాని
మెలుకువ లోని ఒక స్వప్నం
వేకువలో నిజమయ్యేనా!!
కమ్మని అమ్మ లాలి పాట
నను పరవశింప చేసేనా!!
అమ్మ చల్లని చేతి స్పర్శలోని
వెచ్చదనం నా కందేనా!!
కలైన ఈ కలవరింత లోని
కమ్మదనం, అమ్మదనం అచ్చంగా నాదైతే!!
మెలుకువలోని మరిన్ని నా స్వప్నాలు
వేకువ పొద్దులో నిజమౌతాయి....!!

13, డిసెంబర్ 2010, సోమవారం

తెలుగు బ్లాగుల ద్వితీయ వార్షికోత్సవ కొన్ని కబుర్లు.....

నిన్నటి తెలుగు బ్లాగుల ద్వితీయ వార్షికోత్సవ సందర్భంగా కలిసిన తెలుగు బ్లాగర్లు కొంతమంది...కిందనుంచి కుడినుంచి భార్గవగారు, శ్రీనివాస్ గారు, తాడేపల్లిగారు, నరసింహంగారు, జ్వాలాముఖిగారు, రావుగారు, జ్వాలాముఖి గారి స్నేహితులు, పైన ఎడమ నుంచి శ్రీనివాసరాజు, రహ్మానుద్దిన్ షేక్ గారు, రవిచంద్రగారు, రవిచంద్ర అర్ధాంగి నీలిమ, మంజు, మాలాకుమార్ గారు, ఉమగారు....ఫోటోలో సుజాత గారు లేరు ఎందుకంటే ఆవిడే ఫోటో తీసారు...-:).
కొద్దిగా అంటే బానే ఆలస్యంగా అందరూ వచ్చారు.ముందుగా నేను లోపలి వెళ్ళేటప్పటికే నరసింహం గారు తెలుగు బ్లాగర్ల కోసమా అని అడిగారు.ముందుగా నాకు ముఖ పరిచయం అయినది నరసింహం గారితోనే. చాలా సేపు ఎదురు చూసిన తరువాత రావు గారు పలకరించారు.ఈ లోపల మాలానే అందరికోసం వెతుక్కుంటున్న మాలాకుమార్ గారు కనిపించారు. మా పరిచయాలయిన తరువాత మిగిలిన వాళ్ళు అందరూ కలిసారు. బ్లాగుల గురించి, ఈ తెలుగు స్టాల్ గురించి చర్చించారు. ఆఖరులో జ్యోతిగారు కుడా వచ్చారు....ఇవండీ కృష్ణకాంత్ పార్కులోని నిన్నటి సాయకాలపు కొన్ని కబుర్లు.....

మనసారా...

మొన్ననే మనసారా సినిమా చూసాను. ఓ మామూలు ప్రేమ కధని రవిబాబు తనదైన స్టైల్ లో చాలా బాగా తీసారు. ప్రేమకు అందం,డబ్బు, ధైర్యం...లాంటివి అక్కరలేదు, అందం లేని పిరికి వాడు కుడా ప్రేమను గెలిపించుకోవచ్చు అని ఒక కొత్త తరహాలో తనదైన బాణిలో తెరకెక్కించిన సినిమానే మనసారా...పాటలు కుడా వినసొంపుగా ఎంతో బావున్నాయి. కేరళ లోని అతి ప్రాచీన కళ అయిన కళరి పోటితో మొదలైన సినిమా దానితోనే ముగుస్తుంది. కళరి పోటిలో బంగారు పతకం సాధించిన వాడితో ఓ పిరికి వాడు ప్రేమను గెలిపించుకోవడానికి చేసిన ప్రయత్నమే ఈ మనసారా...సినిమా. చివరి వరకు మాటలు కాని, పాటల సంగీతం కాని, ఫోటోగ్రఫి కాని ఎంత బాగుందంటే....ఎక్కడా అసభ్యత అనేది లేకుండా తీసిన ఓ మంచి సినిమా!!
ఇక్కడ నాకు అర్ధం కాని విష్యం ఒక్కటే....చాలా రివ్యూస్ చూసాను కాని ఒక్కటి కుడా నిజాయితీగా అనిపించలేదు. మరి మంచి సినిమాలకు కుడా సరిగ్గా రాయలేనప్పుడు ఇక ఎందుకో ఈ వెబ్సైట్లు.....!!

10, డిసెంబర్ 2010, శుక్రవారం

రాదా మాధవీయం....!!



చిరుగాలి సరాగాల సడిలో
చిటపట చినుకుల సవ్వడిలో
జలతారు పండువెన్నెల పరదాలలో
మరుమల్లెల గుభాళింపులో
మనసును చుట్టుముట్టిన తలపులతో
నడిరేయి గడచినా రాని మాధవుని రాకకై
యమున ఒడ్డున ఆశగ ఎదురు చూసేను రాధ!!

రాష్ట్ర రాజకీయాలు...నేతల పయనమెటో!!

నిన్న సోనియా గారి గురించి రాసింది పూర్తిగా నా వ్యక్తిగత అభిప్రాయం. కొందరికి బాధ కలిగి ఉండొచ్చు, మన్నించండి...
కాని నాకు నిజం అనిపించినదే రాస్తాను ఎవరికోసమో నా అభిప్రాయాల్ని మార్చుకోను. ఈ రోజుకి జనం రాజశేఖర్ రెడ్డి గారిని తలచుకుంటున్నారంటే మంచో, చెడో తనను నమ్మిన వారికి ఏ ఆపదా రానివ్వరని అందరికి ఒక బలమైన నమ్మకం....అది ఆయన నిజం చేసుకున్నారు కుడా!! మరి ఆ రక్తమే పంచుకున్న జగన్ ఏమి చేస్తారో!! నాకు చిన్నప్పటి నుంచి కమ్యూనిష్టు పార్టి అంటే ఇష్టం. తరువాత వచ్చిన తెలుగు దేశం, మొన్ననే వచ్చిన ప్రజారాజ్యం , రేపో మాపో రాబోయే జగన్ పార్టి ఇలా ఏ పార్టి వచ్చినా ప్రజలకు ఎంతో కొంత మంచి చేస్తే దానిని కొన్ని రోజులు గుర్తు ఉంచుకుంటాము. ఇంతకు ముందు కుడా తుఫానులు, భూకంపాలు, ప్రకృతి విలయాలు చాలా వచ్చాయి కాని మాకు ఎప్పుడూ ఒక్క సాయం కుడా అందలేదు. వై.ఎస్.ఆర్ గారు అలాంటివి కొన్ని చేసారు...బాంకు రుణాలు, అందరికి ఆరోగ్య సేవలు...స్వర్గీయ ఎన్.టి.ఆర్ గారు మొదలు పెట్టిన కిలో బియ్యం, మధ్యాన్న భోజన పధకం మళ్లీ అమలు చేసారు. ఇక రైతులకు ఉచిత కరెంట్, పేదలకు పక్కా ఇళ్ళు...ఇలా కొన్ని మంచి పనులు చేయ బట్టే ఇంకా ప్రజల్లో వీళ్ళు చిరంజీవులుగా మిగిలున్నారు. చూద్దాం జగన్ వస్తాడో లేదా మరొకరెవరైనా వస్తారో, ఏ నేతల పయనం ఎటువైపో... ప్రజలకు ఏమి చేస్తారో కొన్ని రోజులు వేచి చుస్తే చాలా ప్రశ్నలకు సమాధానాలు లభిస్తాయేమో!!
మన ఆకలి తీరితేనే కదా పక్క వాళ్ళ ఆకలి గురించి కొంత మందైనా ఆలోచిస్తారు? రాబోయే ఎన్నికల్లో అయినా కొద్దిగానైనా జనానికి మంచి చేసే నేతలను ఎన్నుకోవాలని, అందరూ ఆలోచించాలని, పసిడి పంటల పచ్చని ఆంధ్ర రాష్ట్రం అన్నింటిలో అగ్రగామిగా విలసిల్లాలని మన అందరి కోరిక...

9, డిసెంబర్ 2010, గురువారం

ఈ సారి అమ్మగారి కానుకేంటో..!!

సరిగ్గా ఇదే రోజు ఒక సంవత్సరం క్రిందట ఏమి జరిగిందో ఆంధ్రులైన అందరికి గుర్తు వుండే వుంటుంది. అధిష్టానం ఆదిదేవత సోనియా అమ్మగారు పుట్టినరోజు కానుక గా ఆంద్రరాష్ట్రాన్ని రెండుముక్కలు గా కత్తిరించి తమిళతంబి చిదంబరం గారితో తెలంగాణా ఇస్తామని ప్రకటన చేయించి అగ్నికి ఆజ్యం పోసి అది ఆరకుండా ఢిల్లి నుంచి గల్లి వరకు రాజకీయ చక్రం అలఓకగా తిప్పుతున్న అపర ఆదిదేవత. పరాయి దేశస్థురాలైనా భారతావనిని తన గుప్పిటలో పెట్టుకుని వ్యక్తి పూజకు ప్రాధాన్యం ఇచ్చి అవకతవకలను, అవినీతిని తనకనుకూలంగా మలుచుకుని తను చెప్పిందే శిలాశాసనంగా అమలుపరుస్తోన్న అఖండ ప్రతిభాముర్తి. తన కొడుకుని ప్రధానిగా గద్దె ఎక్కించడానికి అడ్డంకులు, అవరోధాలు లేకుండా చేస్తూ, ఎంతైనా విదేసీయురాలు కదా!! విభజించి పాలించడం లోని కిటుకులు బాగా ఒంటబట్టించుకుని ఆచరణలో పెడుతున్న అసామాన్యురాలు...!! అందరూ మరచి పోయిన భోఫోర్సు కుంభకోణాన్ని అలానే వదిలి ఎందరో ప్రతిభావంతులు, వివేకవంతులు, రాజకీయ పండితులను పదవి కోసం అధికారం కోసం తన చుట్టూ కుక్కల కన్నా హీనంగా తిప్పుకుంటున్న మేడం గారు ఎంత గొప్ప!! ఇది తిరుగులేని సత్యం!! ఎంతో ఘన కీర్తిని, అత్యున్నత శిఖరాలను అందుకున్న నాటి భారతావని పరిస్థితి నేడో రేపో ఏ దుస్థితిలో వుండబోతోందో!!
మరి ఈ సారి పుట్టినరోజు కానుకగా ఏ బహుమతిని అమ్మగారు అఖిలాండ భారతీయులకు అందజేయనున్నారో!! ఎదురు చూద్దాం రిక్తసిక్త రక్తవర్ణ హస్తాలతో...!!

8, డిసెంబర్ 2010, బుధవారం

గుర్తుకొస్తున్నాయి....

గుర్తుకొస్తున్నాయి....గుర్తుకొస్తున్నాయి....
ఆనాటి ఆనందాలు....అనుబంధాలు...
నేస్తాలతో గిల్లికజ్జాలు...దోబూచుల దొంగాటలు...
కోపంతో ఏడుస్తూ రాసిన కతలు...వేసిన బొమ్మలు...
శివాలయంలో విభూది ప్రసాదాలకై తోపులాటలు...
ఇలా ఎన్నో ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాల దొంతరలు....
మళ్ళి ఆ అనుభూతుల పరిమళాలు చుట్టుముట్టి
మరొక్కమారు పలకరించితే!!

7, డిసెంబర్ 2010, మంగళవారం

ధనం మూలం మిదం జగత్!!

డబ్బులు, అవసరం ఎవరివైనా ఒక్కటే. మనం ఎదుటివారికి ఇవ్వాల్సినా, మనకు వాళ్ళు ఇవ్వాల్సినా ఏదైనా ఒక్కటే. కాని కొంత మంది కాదు...కాదు నూటికి తొంభైతొమ్మిది మంది వాళ్ళవి మాత్రమే అవసరాలు, వారికి రావాల్సినవి మాత్రమే డబ్బులు అనుకుంటారు. మూడు ఏళ్ళు కాదు ముప్పై ఏళ్ళు అయినా వాళ్లకి తిరిగి ఇవ్వాల్సినవి గుర్తు రావు. దీనికి నా ఫ్రెండ్ ఒకరు ఉదాహరణ. కొంత మందేమో తిని అస్సలు తమకేమి సంబంధం లేనట్లు వుంటారు. అలా వుంటే అడిగి అడిగి వాళ్ళే పోతారులే అన్న ధీమా అన్నమాట వాళ్లకి. దీనికి ప్రత్యక్ష ఉదాహరణ ఇంతకుముందు చెప్పాను శాం వేజెండ్ల అని డెట్రాయిట్ లో ఉంటాడు చాలా జాగ్రత్త గా వుండండి వాడితో. ఇంకొంత మందేమో వాళ్ళ అవసరాలకి ఎలాంటి పాపపు పని చేయడానికైనా వెనుకాడరు. తల్లి, చెల్లి, అన్న, అక్క, నాన్న ఇలా ఏ బంధాలు వారికి గుర్తు వుండవు. బాధ్యతలకు డబ్బు వుండదు కాని వాళ్ళ జల్సాలకు ఎదుటి వారితో మూడు నెలల్లో ముప్పైవేల డాలర్లు ఖర్చు పెట్టిన్చగల ఘనులు. అది మాత్రమే కాకుండా పెట్టిన చేతిని కాటు వేసే ఒంటినిండా విషమున్న విష జీవులు. వీరిని మనుష్యులతో పోల్చలేము. దీనికి మా మరిది తోడికోడలు సాక్ష్యం అని చెప్పడానికి చాలా సిగ్గుగా వుంది. జాగ్రత్తన్డోయ్ వీళ్ళతో...!! వీళ్ళకి అమెరికా రావడానికి, అక్కడ తిరగడానికి కారు, జల్సాలకి, అన్నిటికి మమ్మల్నే పావులు గా వాడుకున్నారు. ఇక ఇంకో రకం ఏంటంటే బంధాలు, బాద్యతలు అన్ని మేమే మోస్తున్నాము అంటూ అందరి దగ్గరా డబ్బులు తీసుకుని బయటి వాళ్ళ దగ్గర ఎవరు ఏమి ఇవ్వలేదు అన్ని మా నెత్తిన వేసుకుని అన్ని మోస్తున్నాము అంటూ నాటకాలు వేస్తారు.
ఎవరికైనా కష్టపడితేనే డబ్బులు వస్తాయండి ఊరికినే చెట్టుకి కాయవు కదా!! మన డబ్బులు మనకి ఎంతో ఎదుటి వారివి కుడా అంతే అని తెలుసుకుంటే.....ఎంత బావుంటుంది!! ఏదో ఇలా అప్పుడప్పుడు నా చేదు అనుభవాలు కుడా అందరితో పంచుకుంటే కొద్దిగా ప్రశాంతం గా ఉంటుందని + కొంత మంది అయినా వీళ్ళ బారిన పడకుండా ఉంటారని ఆశతో....!!-:))

6, డిసెంబర్ 2010, సోమవారం

ఏదో తెలియని......!!

మాటల మాటున దాగిన మౌనమా!!
మనసులోనే నిండిన మమకారమా!!
మరుపే తెలియని మదిలో పదిలమైన
అనుభూతుల సడిలో నాలో దాగిన
రెప్ప చాటు స్వప్నమా !!
కలో...కలవరమో...!!
మరుపో...మమతో...!!
అలుపో...ఆహ్లాదమో...!!
ఆనందమో...అడియాశో... !!
ఏది తెలియని అయోమయమో...!!!
ఇదేనేమో జ్ఞాపకం అంటే!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

కబుర్లు కాకరకాయలు © 2008. Template Design By: SkinCorner