పెళ్లి ఐయి ఇన్ని ఏళ్ళు గడిచినా.....పెళ్లి కి ముందు తరువాత జరిగినవి అన్నీ.. ఇంకా నిన్నో మొన్నో జరిగినట్లు ఆ జ్ఞాపకాలన్నీ మెదులుతూనే వున్నాయి...ఇంతకీ...నేను తీసుకున్న నిర్ణయం మంచిదో కాదో ఇప్పటికి నాకు అర్ధం కాదు.
నాన్నతో అన్న మాటలు, నన్ను ఇంట్లో నుంచి పంపిన రోజు వరకు జరిగిన ప్రతి చిన్న విష్యం కాని, పెళ్లి తరువాత నేను పడిన కొద్ది సంతోషము, చాలా ఎక్కువగా పడిన మాససిక వేదన మర్చిపోదామన్నా మరపు రావడం లేదు. మార్పు కొద్ది గా వచ్చినా అది నిజమో కాదో కూడా అర్ధం కానిది. ఏదో నన్ను సాధించడానికి అన్నట్లు అనిపిస్తుంది కాని ఇష్టం గా కాదు అని ఇప్పటికి అనిపిస్తూనే వుంది. నాన్న అన్నట్లు నన్ను కొద్దిగా కుడా జాలి లేకుండా పెంచితే బాగుండేదేమో....!! నాకు వుహాల్లో కన్నా వాస్తవంలో బతకడమే చాలా ఇష్టం. కష్టమైనా, సంతోషమైనా ఆనందాన్ని వున్నదానిలోనే వెదుక్కోడం ఇష్టం. మనకున్న ఈ చిన్ని జీవితంలో మళ్ళీ జన్మ వుందో లేదో తెలియని మరుజన్మ కోసం చూడకుండా చేసే పనిని ఆస్వాదిస్తూ వుంటే చాలు.......సంతోషంగానే ఉండాలని ....నాకై నేను ఎంచుకున్న దారిలో మంచి మార్పు కోసం జీవితం చివరి మజిలి వరకు ఎదురు చూస్తూ......
స్పందించే మనసు ఉంటే సాయం అందించే చేతులు తప్పక చేయూతనిస్తాయని మరోసారి
ఋజువు అయింది... మా సంస్థ అందించిన చిరు సాయానికి ఆ పాపాయికి అందిన సాయం ....
ఎందరో మ...
