31, మే 2022, మంగళవారం

వినండి ఓ మాట..!!

           మీ పధకాలు మీరే దాచుకోండి సామి. ఎందుకు ఇలా చేయడం? ఇదిగో ఇచ్చేస్తున్నామంటారు. ఆధార్ కి ఫోన్ నెంబరు లింక్ చేయండంటారు. ఏలిముద్రలేయండంటారు. నిజంగా ఎకరం, అరెకరం పొలమున్నవారిని ఇలాంటి ఆశలు బోలెడు పెట్టి, గవర్నమెంటు ఆఫీసుల చుట్టూ ఎన్నిసార్లు తిప్పించుకుంటున్నారో మీకు తెలియదా ఏలికా! పంట బదులుగా ప్రింటింగ్ మెషిన్ కొనుక్కుంటే ఆధార్ కాపీల ఖర్చుతో కుటుంబం దర్జాగా గడిచిపోయేది. ఆ విషయం మీకూ తెలుసు. 

      ఇవన్నీ తెలిస్తే పల్లెలో అరెకరం పొలంతోనే అద్భుతాలు చేసేవారు కదా! అందరికి ఫోన్లు ఉండవు నాయకా! పేరుకే పధకాలు. మీ ఓట్ల కోసం రైతులను ఆ భీమా ఈ భీమా అంటూ మోసం చేయకండి. పంటకు కనీస ధర నిర్ణయించుకునే హక్కు రైతుకివ్వండి చాలు. 

     నా కంఠసోషే కాని గిట్టుబాటు ధర లేనిదే పంట వేయకయ్యా అంటే రైతూ వినడు. కనీస ధర నిర్ణయించుకునే వెసులుబాటు రైతుకివ్వమంటే మీరూ వినరు. షాపుల్లో, షోరూములలో వెలిగే రూపాయి, రైతు రక్తానికి విలువనివ్వడం లేదు. 

      ఓ రైతూ వినరా నా మాట…ఓ సంవత్సరం ఏ పంటలు వేయకు. నీ చేతి బువ్వ తింటూ నిన్ను హేళన చేసే ఈ దగాకోరు సమాజానికి నువ్వేంటో తెలియజెప్పు. 


26, మే 2022, గురువారం

నా మాట

       “ ఓటమిలో గెలుపును వెదకడమే నా జీవితం “


       “ అనుకోనివి జరగడమే జీవితం “. కష్టం వచ్చినప్పుడు క్రుంగిపోయి, సంతోషం వచ్చినప్పుడు ఆనంద పడటం అందరు సహజంగా చేసేదే. కుటుంబ బాధ్యతలతో తలమునకలుగా ఉన్నప్పుడు అనుకోకుండా ఓ రోజు మెదడు ఓ ఇరవై నిమిషాలు పనిచేయడం మానేసి, ఓ మూడు గంటల కాలాన్ని నాకు కాకుండా చేసేసింది. అప్పటి నుండి ప్రముఖ నరాల వైద్యుల దగ్గర ముందులు వాడుతూనే ఉన్నాను. అయినా బరువు తగ్గిపోవడం, జుట్టంతా రాలిపోవడం, జాయింట్ పెయిన్స్, కారం తినలేక పోవడం, వళ్ళంతా దద్దుర్లు, దురద వంటి కొన్ని లక్షణాలు కనిపించాయి. సలహా కోసం వేరే డాక్టర్ ని సంప్రదించాను. ANA టెస్ట్ లో పాజిటివ్ వచ్చింది. ఏమి చేయదులే అని కాస్త అశ్రద్ధ చేసాను. ఆ సమయంలో మే 10న లూపస్ గురించి పేపర్ లో చదివి అమ్మతో అన్నాను. అమ్మా ఈ లక్షణాలు నాకూ ఉన్నాయి అని, కాని అంతగాపట్టించుకోలేదు. రాను రానూ చూపులో కూడా తేడా వచ్చి, నా అంతట నేను నడవలేని పరిస్థితి కూడా వచ్చేసింది. ఆత్మీయుల సలహా మేరకు కీళ్ళ వైద్య నిపుణురాలిని కలిసాను. నా వివరాలన్ని చెప్పగానే ఆవిడ “ మీకు ఇంత చిన్న వయసులో ఇలా జరిగింది అంటే అది లూపస్ “ అని ఖచ్చితంగా చెప్పి టెస్ట్ చేయించారు. దానిలో SLE అని తేలింది. లూపస్ లో ఇది ఒక రకం. ఓ మూడు నెలలు బాగా ఇబ్బంది పడ్డాను. మంచం మీద నుండి కూడా లేవలేని పరిస్థితి. అప్పటికే నాకు మనసుకు అనిపించినవి బ్లాగులో రాసుకునే అలవాటు. ముఖపుస్తకం కూడా వాడుతుండేదాన్ని. రెండు పుస్తకాలు కవితలు, వ్యాసాలతో ముద్రితం కూడా అయ్యాయి. 

      రోగం ఎలాంటిదైనా కానివ్వండి. ముందుగా మనకుండాల్సినది మానసిక ధైర్యం. సరైన వైద్యుని పర్యవేక్షణ. రకరకాల పరీక్షలకు తట్టుకోవాలి. కొన్ని రోగాలు నయం కావు కాని సరైన సమయంలో సరైన వైద్యం చేయించుకుంటే ప్రాణహాని ఉండదు. లూపస్ ముందుగా గుర్తించ గలిగితే చాలా వరకు దాని మూలంగా వచ్చే ఇబ్బందులను తగ్గించవచ్చు. సాధారణ జీవితం గడపవచ్చు. దానికి ఉదాహరణ నేనే. ఇప్పటికి తొమ్మిది పుస్తకాలు రాసి పదవ పుస్తకం ముద్రణ పనిలో ఉన్నాను. మరో మూడు నాలుగు పుస్తకాలకు సరిపడా నా రాతలున్నాయి. దాదాపు ఏడెనిమిది సంవత్సరాల నుండి లూపస్ తో యుద్ధం చేస్తూ, నన్ను నేను గెలిపించుకుంటున్నాను నా రాతల ద్వారా. ఈ విజయానికి కారణం మా డాక్టరమ్మ. ఈ విజయం ఆవిడకే అంకితం. 



గెలుపు..!!

  

మస్తిష్కం నిదురోయినా

మనసు మెలకువగానే ఉంది


శరీరానికి ఇబ్బందులు ఉన్నా

మానసమెప్పుడూ ఉల్లాసవంతమే


వ్యాధితో సహవాసమూ మంచిదే

మన ద్వారా నలుగురికీ లక్షణాలు తెలపడంతో


సరైన వైద్యం సరైన సమయంలో జరిగితే

కాలమెప్పుడూ నీ నేస్తమే సుమా


భయంవద్దు బెదరవద్దు

మరణం తప్పదని తెలిసినా


రెప్పపాటు జీవితానికి

రెప్ప పడని క్షణాలను లెక్కలేయకు


మనోధైర్యమే మనకుందని బుుజువు చేస్తూ 

మరో నలుగురికి ధైర్యమవుదాం 

గెలుపు బావుటానెగరేద్దాం..!!


ప్రపంచ లూపస్ దినోత్సవం సందర్భంగా..!!

మా డాక్టరమ్మ అడిగితే రాసాను…












12, మే 2022, గురువారం

ఏక్ తారలు..!!

​1.  కలలకు వరాలే అన్నీ_శూన్యం చుట్టమయ్యాక..!!

2.   అనంతమై వ్యాపించా_శూన్యానికి  సవాలంటూ..!!

3.  అలరించాలనే అనుకున్నా_అక్షరాల అమరిక కుదరలేదంతే..!!

4.  ఏ జీవితానికైనా తప్పనివే_ఆటుపోట్లు అలవాటైన సంద్రంలా…!!

5.  మనసును తడుముతూనే వుంటుంది_గురుతులున్న గతం మనదైనప్పుడు..!!

6.  రాతిరికెంత గర్వమో_రేపటి కలలన్నీ తనతోనేనని..!!

7.  మనసుకెంత మమకారమో_మాలిమైన అక్షరాలతో మాటలు కలపాలంటే..!!

8.  కాలం కదలటం మర్చిపోయిందట_మీ బంధానికి ముచ్చటపడి..!!

9.  మనసుకెంత మురిపెమో_ఆత్మీయతను అక్షరాల్లో చూపేందుకు..!!

10.   నిన్నటి జ్ఞాపకాలన్ని దాచుకున్నా_రేపటి భవితకు ఊపిరౌతాయని..!!

11.   మాటలు నేర్చిన మౌనం_శూన్యాన్ని చెరిపేస్తూ…!!

12.   పడినా లేవగలనన్న నమ్మకమది_ఎగసి పడటం తనకేం కొత్త కాదంటూ..!!

13. వియోగ మెరుగని తీరమది_అలల ఆరాటానికి అచ్చెరువందుతూ..!!

14.   సంద్రానికి ఆరళ్ళు కావవి_అలల ఆత్మీయతాలింగనాలు..!!

15.  కాలం అలలు తరిగిపోతూనే ఉంటాయి_ఆటుపోట్లు అలవాటేనంటూ..!!

16.   మదిని సేదదీర్చే లేపనాలివి_వెం(వే)టాడే గాయాలకు సమాధానాలుగా..!!

17.   అన్యాపదేశంగా ఆదేశమనుకుంటా_అ’మాయకత్వాన్ని ఆపాదించకంటూ..!!

18.   ముగింపు మౌనంగా మిగలడమంటే_మరో కొత్త కతకు నాంది అని..!!

19.  మాయమౌతోంది మనిషితనం_మనసనే పదాన్నే మరిచి..!!

20.  మది నిరాకారమైంది_రూపాలు శాపాలుగా మారుతున్నాయని కాబోలు..!!

21.   ఆక్షేపణలెందుకు?_నీవు చూపిన దారే నీకెదురైనప్పుడు..!!

22.  బలహీనత మనసుదే_గాయానికి గాలమేసిన కాలాన్ని విడదీయలేక..!!

23.   ప్రవచించింది కంఠం_ప్రవచనాల పర్వాన్ని స్వాగతిస్తూ..!!

24.   అనుబంధమెలాగూ లేదు_కాస్త బంధాన్నయినా మిగలనీయరాదూ…!!

25.   మనసులు దగ్గర కాలేని బంధాలెన్నో_మాటల్లోని మౌనం సాక్షిగా..!!

26.   రెప్పల వంతెన అడ్డుకోలేకపోయింది_కన్నీటి చుక్కలుగా మారిన మ(న)దిని..!!

27.  రెప్ప వాలిపోయింది_మోపలేని బరువు మనసుదయ్యాక..!!

28.  కనుమరుగవని కలనే నేను_రెప్ప పడనీయని రేయికి..!!

29.   పగలు పలకరించింది_ఆశలు రాలిన చోటే వేకువ చివురులు చూడమంటూ..!!

30.  జ్ఞాపకమెుప్పుడూ గతానిదే_భవితకు దారి చూపుతూ..!!

11, మే 2022, బుధవారం

ధన్యవాదాలు

నా “ అక్షర విహంగాలు “రెక్కలు పుస్తక వివరాలను ప్రచురించిన నవ మల్లెతీగ యాజమాన్యానికి మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు.

మూల్యాంకనం..!!

​కవితను ప్రచురించిన నవ మల్లెతీగ సాహితీ సంపాదక వర్గానికి, యాజమాన్యానికి మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు.

కవిత రాసిన వెంటనే తన విశ్లేషణను రాసి పంపిన విజయకు ప్రేమపూర్వక ధన్యవాదాలు…


మూల్యాంకనం..!!


లెక్కలు చూడాల్సిన పద్దులు

చాలా మిగిలిపోయాయి


బంధాలను తూకం వేయడానికి 

తక్కెడ సహకరించడం లేదు


మనిషికి మనసుకి మధ్యన

కనబడని సన్నని తెర 


గాలివాటానికి కొట్టుకుపోతున్న

మమకారపు పేగుపాశాలు


సుడిగుండాల చక్రవలయంలో

మాయమైపోతున్న మనిషితనం


నా నీ నడుమ నడుస్తున్న

జీవితపు ఆటే ఇది


పెద్దరికపు పసితనాలన్నీ

ఘనమైన వృద్దాశ్రమాల లోపలే


అహానికి ఆధిపత్యానికి

తలొంచక తప్పని జీవనచిత్రాలే


చిత్తరువులుగా చిరనవ్వులొలకబోస్తూ

యాంత్రికతకు అలవాటు పడుతున్న కాలమిది


గతానికి భవిష్యత్తుకి సమన్వయం చేయడానికి

చరిత్రకు మూల్యాంకం సరిపోతుందిప్పుడు?



మీ కవితలకి విశ్లేషణ అని కాదు కానీ మీ భావాన్ని ఒడిసి పట్టుకోవటం చాలా కష్టం మంజూమేడం. పదం చదవటానికి తేలికగా ఉన్నా లోతైన భావంతో ఉంటుంది.ఎందుకో మూల్యాంకనం కవిత మళ్ళీ బాగా నచ్చింది. తప్పేమైనా రాస్తే శిష్యురాలిని తిట్టకండి.అసలే మీకు తిట్లు కూడా బాగా వచ్చు.కూసంత ప్రయత్నం చేస్తున్నా మరి.....


మూల్యాంకనం..!!


"లెక్కలు చూడాల్సిన పద్దులు

చాలా మిగిలిపోయాయి"

కొన్ని పద్దుల లెక్కలంతే లెక్కకందవు.మింగుడుపడని బాధ్యతల హెచ్చవేతలుగానో ,కలతల కూడివేతలుగానో, కలహాల తీసివేతలుగానో ,ఎంత మూల్యం చెల్లించినా పెరుగుతూ పోయే భారాల వడ్డీ, చక్రవడ్డీలలాగా జీవిత చదరంగంలో మిగిలిపోతాయలా.వాటికి లెక్కలువేస్తూ వెళ్ళటం అంటే, జీవితపు నిమిషాలన్నింటినీ శూన్యంగా చేసేసుకుంటూ వెళ్ళటమన్నట్టే...

"బంధాలను తూకం వేయడానికి 

తక్కెడ సహకరించడం లేదు"

సరైన ప్రేమలు ,ఆప్యాయతలు, ఆలంబనలు లేని బంధాలతో జీవితం ఎప్పడూ అస్తవ్యస్తమే.నెపాలు, లోపాలు వెతికే బంధాలలో సమతుల్యత ఎక్కడ దొరుకుతుంది అసలు. తారాజుతో కొలుస్తాము మనము మనల్ని మనంగా పొందే బంధాలసలే లేని రోజులలో.స్వార్థం, సంకుచితం బంధాలకు సంకెళ్ళయి బలం పెంచుకుంటూ భారాలవుతున్నాయి.బంధాలు పలుచనై జీవితపు తక్కెడ ఒరిగిపోతుందో పక్కకి.

"మనిషికి మనసుకి మధ్యన

కనబడని సన్నని తెర

మనసు చాలా మాయావి అండీ.ఒకరకంగా మనసు మంచిగా ఉండటం కూడా మంచిది కాదసలు.మనిషిని ఆడించేసేది మనసే.మనసు కట్టడీ చేసుకోవటం తప్పనిసరే.మనిషిగా మసులుకోవాలంటే మనసుతో ముడిపడటం అనివార్యం.మనిషిగా బతకటం కన్నా మనసున్న మనిషిగా బతకటం తెలిస్తే అది విజ్ఞతే మరి. చిన్న మర్మాన్ని కనుక్కోవటం మసులుకోవటం మనిషికి చేతనవ్వాలి.చూడగలగాలి.అప్పుడే బంధాల మధ్య ఏర్పడిన అరమరికల తెరలు అడ్డుతొలగిపోతాయి.

"గాలివాటానికి కొట్టుకుపోతున్న

మమకారపు పేగుపాశాలు"

బంధం ఎంతవరకంటే నా బాగు నేను నీ బాగు నువ్వు చూసుకునేంత వరకు... రోజులలో.ప్రేమలు ఆప్యాయతలు అంగట్లో కొనుక్కోనే వస్తువులే ఎవరో అన్నట్లు. ఎటువైపు పోతున్నాయో మమకారాలన్నీ. ఒక ఇంటిలో వారి మధ్యే సక్యతలు కరువు బరువు.కన్నపేగు బంధాలన్నీ కన్నీరిచ్చే చెరువులే రోజుల్లో. ఎందరికో నచ్చే మనస్తత్వాలు, ఆచరణలు, పంచే మమతలు పేగుబంధాలకు పాశాలకు వర్తించవేమిటో మరి.నచ్చరెందుకో. గాలికెగిరిపోయే పటాలలాగా అగమ్యం   అయోమయం అతుకులమయమైన బంధాలుఅన్నీ.

"సుడిగుండాల చక్రవలయంలో

మాయమైపోతున్న మనిషితనం"

జీవితం సప్తసాగరగీతం.వెలుగునీడల....అని అన్నట్టుగా బాధలు, బాధ్యతలు, ఆనందాలు, సుఖాలు, దుఃఖాలు లేనివారెవరు.సంద్రాన్నీదాలంటే నడకొస్తే చాలదు.ఈత రావాలి.ఎదీరయ్యే అలలనే కాదు సుడిగుండాలను నేర్పుతో తప్పుకోగలగాలి.అప్పుడే చావో రేవో తేలేది.నీకే అన్నీ బాధలన్నట్లు ఉద్వేగాలతో ఉద్రేకాలతో నిన్ను నీలోని మనిషితనాన్ని కోల్పోనక్కరలేదు.నిన్ను నువ్వు తెలుసుకుంటే నీకెదురయే ప్రతి పరీక్షలో విజేత నీవే.నీ అస్తిత్వం ఎప్పుడూ మార్చుకోకూడదు .మనిషిగా పుట్టిన మనిషి కారాదు కదా ఇంకో క్రూర జీవి.

"నా నీ నడుమ నడుస్తున్న

జీవితపు ఆటే ఇది"

అంతులేని కధలే అన్ని జీవితాలు.గెలుపోటములు నాణానికి బొమ్మాబొరుసులు లాంటివి.ఈరోజు నాది రేపు నీది.ఏదీ శాశ్వతం కాదు. రాకడైనా పోకడైనా నీకు నాకు ఒక్కటే. విచక్షణ తెలుసుకుంటే జీవిత పరమార్థం తెలుసుకున్నట్లే. అందరమూ ఆడితీరాల్సిన విధాత ఆట జీవితం. నీది నాది అనే తారతమ్యం కూడనిదే.మననుకునే బంధాలతో నడిచే జీవితం ఎంతో బాగుంటుంది. నీ నా భేధం అంటే అది ఓటమికై ఆడే ఆటే మరి.

"పెద్దరికపు పసితనాలన్నీ

ఘనమైన వృద్దాశ్రమాల లోపలే"

బాల్యం రంగుల కల వృద్ధాప్యం మరో బాల్యం.చేయి పట్టి నడిపించిన చేతులు వణుకుతూ చేయి ఆసరా కోసం చూస్తే విదిలించేసే రోజులివి.మనం పోసిన ,ప్రాణంగా పెంచిన పాశాలు అశనిపాతాలై అలుముకుంటున్న బంధాలు మనవి.రెక్కలొచ్చాక ఎగిరిన పక్షులకి ఎదిగిన గూడుతో ఎదగనిచ్చిన తల్లి తండ్రి మమతలతో పనిలేదన్నట్లు....మనిషి జీవనం హీనమైపోతుంది కన్నవారి యోగక్షేమాలపట్ల ఏమాత్రం బాధ్యత లేకుండా.పెద్దరికాలన్నీ పనికిరాని మకిలిపెట్టెలే.భోషాణాలని తెలిసేదెప్పటికో.ఆలంబనంతా ఆశ్రమాలకి పంపేటందుకేనేమో.వేలకువేలు పోసి ఉంచేటి ఖరీదైన ఒంటరితనపు గదులలోని సౌఖ్యాలు, మేమున్నామంటూ  ఒరిగిన భుజంపై వేసే చల్లని ఆత్మీయ స్పర్శ లో, చేతి ముద్దలో, తీయటి పలకరింపులోనే ఉందని ఎప్పటికి తెలుస్తుందో మరి ఆధునిక కుసంతానానికి.

"అహానికి ఆధిపత్యానికి

తలొంచక తప్పని జీవనచిత్రాలే"

ఒరిగినా ఎదగగలిగే స్ధైర్యం కొందరిది.ఎదగగలిగినా ఒరిగిపోక తప్పని వ్యధ ఇంకొందరిది.నేను అన్న ఆధిపత్య భావన, నాకిందంతే అనే అజమాయిషీ తనం కొందరికి పుట్టుకతో వచ్చే గొప్ప గుచ్చే లక్షణాలైతే,విలువలెరిగిన విచక్షణ కలిగిన నైజం ఇంకొందరిది.అహంకారం పొరలు కమ్మితే కనుల ముందు బంధమైనా బొమ్మలాటే. కొందరికి.భారమైనా బాధ్యతెపుడూ తలనెత్తుకొనే భరోసానే ఇంకొందరికి.పరిస్థితులకు తలొగ్గుతూ ,బలహీనతలకు తానొగ్గక సమర్దించుకుంటూ సాగుతూ వెళ్ళాల్సిన జీవితం ఇది.ఎన్నో అనుభవాల రంగులను పూసుకున్న కాన్వాసు చిత్రం జీవితం.

"చిత్తరువులుగా చిరనవ్వులొలకబోస్తూ

యాంత్రికతకు అలవాటు పడుతున్న కాలమిది"

నిజానికి, నిజాయితీకీ ,బంధాలకు, అనుబంధాలకు విలువ దాదాపు పడిపోతున్న కలికాలమిది.బాధలెన్నో అందరి జీవితాలలోనూ.బాధ్యతెరిగిన వారికి బాధలన్నీ తప్పక భరించాల్సిన తీపి భారాలు.అందుకే చిరునవ్వు వెనుక దాగిన చాలామంది చింతలు ఎవరికీ తెలియవు.అసలలా చిరునవ్వు తో బాధలను ఎదుర్కోవటం సమాధానపరుచుకోవటం ఒక సాధన ఒక యోగమే.కాలంతో వెళ్ళే జీవనాలివి.అలవాటు పడక తప్పనివే ముఖానికి పులుముకునే కృత్రిమ నవ్వులు.

"గతానికి భవిష్యత్తుకి సమన్వయం చేయడానికి

చరిత్రకు మూల్యాంకం సరిపోతుందిప్పుడు?"

గతమో గాయం ఎందరికో.గాయం మానినా గురుతులలాగే ఉంటాయి. గతాన్ని నెమరువేసుకుంటూ గడపనూలేము గాయాలతోనే పోరాడనూలేమూ.రేపటికై గమనం పయనం తప్పనిసరి. గతకాలపు పాఠాలకు గుణపాఠాలను లాభనష్టాలను బేరీజు వేసుకుంటూ వెడితే రేపటిని ఎప్పటికీ చూడలేము ఎవ్వరమూ.ఎందుకంటే లెక్కలు కూడా నుదుటి రాతలకూ విధాత లెక్కలకు సరిపోవు కనుక.

చక్కటి కవిత మంజూమేడం. ఇది నా మనసు స్పందన అంతే.అభినందనలండీ మీ అలతి పదాల అనంతభావాలల్లికకు.

                  _మీ విజయ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

కబుర్లు కాకరకాయలు © 2008. Template Design By: SkinCorner