గొప్ప రచనకు కొలమానం ఏమిటి? వ్యక్తిలోని సృజనాత్మకతను గుర్తించే పురస్కారాలు ఈనాడు నిజాయితీగా వున్నాయా? ఒక రచనకు పురస్కారం లభిస్తేనే అది గొప్ప రచన అవుతుందా? అవార్డులు, రివార్డుల కోసం పబ్బులు, పార్టీలంటూ అర్ధరాత్రుళ్లు, అపరాత్రుళ్లు తిరిగే జనాలకు అసలైన పురస్కారం అంటే ఏమిటో తెలుసా? మన పేరు, ప్రతిష్టల కోసం జాతినే అవమానించే స్థాయికి దిగజారిన బతుకులకు ఎవరి రాతల గురించి, పురస్కారాల గురించి మాట్లాడే అర్హత లేదు.
పత్రికా విలువలు నశించి చాలా కాలమయినా ఇంకా ఎక్కడో మిగిలున్నాయని భ్రమపడ్డానిన్నాళ్ళు. అసలైన విద్రోహులు వీరేనని వీరి పత్రికల్లో ప్రచురణలు చూస్తుంటే తెలుస్తోంది. రాసేవాళ్లకు బుర్రా,బుద్ది లేదు సరే, ఆ రాతలను అచ్చేసి జాతిని చిన్నాభిన్నం చేస్తున్న వీరిని ఏమనాలి? తప్పుని ప్రశ్నించాల్సిన పత్రికలే ఆ తప్పులకు వెన్నుదన్నుగా నిలవడంలో ఆంతర్యమేమిటి? ప్రాంతాల మధ్యన ఎలాగూ చిచ్చు రగిల్చేసారు ఎవరి అవసరాలకు అనుగుణంగా వారు. అది అక్కడితో ఆగలేదు.
తెలుగు అనేది జాతి భాష. ప్రాంతీయతలు, మాండలికాలు మారుతూవుంటాయి కాని భాష మారదు. సాహిత్యం భాషతో ముడిబడి వుంటుంది కాని పైన చెప్పిన వాటితో కాదు. గొప్ప గొప్ప రచయితలకు ఈ చిన్న విషయం తెలియక పోవడం కడు సోచనీయం. అవార్డుల కోసం ఇంత దిగజారుడు రాతలు రాయడం, వాటిని సమర్థించడం, అవి ప్రచురించడం చాలా చాలా చీదరగా వుంది. అసలు ఇదేది రాయకుండా ఆ పేర్ల లిస్ట్ పెట్టేసి నా లిస్ట్ నుండి ఆ గొప్ప వారినందరిని సవినయంగా దయచేయమని చెప్పాలనుకున్నా. ఇప్పుడు చెప్తున్నా ఆ రాతను సమర్థించిన ఎవరైనా సరే నా లిస్టు నుండి వెళిపొండి.
నేను రాసిన సమీక్షల్లో ఏ ప్రాంతం వారున్నారో, అక్కడా, ఇక్కడా స్టేజ్ ల మీద కాని, అవార్డులు, రివార్డులు ఎవరు తీసుకున్నారో, కొన్ని సంస్థలు ఎవరెవరికి ఎలా పురస్కారాలిస్తున్నారో అన్నీ వివరంగా అందరికి తెలుసు. అనవసరంగా ఈ దిక్కుమాలిన వ్యాసం రాసి మీ దరిద్రపు బుద్దిని బయటేసుకున్నారు. కులం, మతం మనుష్యులకే కాకుండా భాషకు కూడా అంటగట్టేస్తున్నారు కదరా. ఛీ ఛీ మీ బతుకులు చెడా. ఇంకా చాలా రాయాలనున్నా చిరాకుగా వుంది.
