జీవితాన్ని ఇష్టపడిన నేను
నిన్ను అంతే ఇష్టపడుతున్నా
పక్కనే ఉంటూ పలకరిస్తావు
పర్లేదు రమ్మంటే పారిపోతున్నావు
అలసిన మదికి సాంత్వనగా
అక్కున చేర్చుకోవాలన్న ఆరాటం నీది
విడివడని అనుబంధాల నడుమ
విడవలేని అగచాట్లు నావి
జ్ఞాపకాల తాయిలాలు ఊరిస్తూ
గతమూ ఘనమైనదని వాపోతున్నాయి
నువ్వు చేరువౌతున్నావంటే వాపోయే
కన్నీటి పలకరింపుల పలవరితలు
రెప్పలార్పే క్షణాల రెక్కల కవచం
ఆపలేని ఆయువు కేరింతల్లో చిన్నబోతోంది...!!
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి