కాటికి పోయే వయసులో కూడా..!!

నేస్తం, 

         మనుషుల మనస్తత్వాలు రకరకాలు. నేను రోజు మా కుక్కపిల్లని పొద్దున, సాయంత్రం పటమట లంకలో రెండు, మూడు రోడ్లు తిప్పుతుంటాను. సాయంత్రం పూట కింద పెట్టిన ఫోటోలోని రోడ్డు వైపు తీసుకెళ్తాను. ఆ ఇంటికి ఇవతల కరంట్ పోల్ వరకు తీసుకెళుతుంటాను. ఇంతకు ముందు కూడా చాలాసార్లు అక్కడ ఓ అవ్వ ఆమె ఇష్టం వచ్చినట్టు నోరు పారేసుకునేది. కుక్కల్ని రోడ్ల మీద తిప్పకూడదట. ఇంట్లోనే ఉంచుకోవాలట. రేపో మాపో పోయే ఈవిడకేమో పుల్లలు,  పుడకలు ఇలా అన్నీ రోడ్ల మీద పేర్చుకుని ఆక్రమించుకోవడం మంచి పనే. ఆమె బాబు వేసాడు కదా రోడ్డు.

          ఈరోజు సాయంకాలం మా రాజాలుని అటు తీసుకువెళ్ళా. కనీసం ఆ ఇంటి దరిదాపులకు కూడా తీసుకుపోలేదు. గబగబా వచ్చి తిట్ల దండకం మెుదలెట్టింది. ఏదో కుక్క ఆ పుల్లల మీద కరాబు చేసిందట. తెల్లవారు ఝామునే తీసుకువస్తారు లంజాకొడుకులు, వాళ్ళ ఇళ్ళలో కూర్చోబెట్టుకోవచ్చు కదా, అదీ ఇదీ అని ఆమె ఇష్టం వచ్చినట్టు వాగింది. నేను వింటూ మా రాజాలుని తీసుకుని వచ్చేసాను. అప్పుడు ఫోన్ తీసుకు వెళ్ళలేదు. మళ్లీ ఫోన్ తీసుకువెళ్ళాను ఆ మహాతల్లిని అందరికి చూపిద్దామని. ఆవిడ లేదు. పాపం ఆ ముసలాయన రోజూ కూర్చునే ఉంటారు కాని ఏమీ అనరు. ఎవరి కుక్కో అలా చేసిందని అన్ని తిట్లు తిట్టింది, కాని వీధి కుక్కలు బోలెడు ఉంటాయి రోడ్ల మీద. మరి ఆవిడ తిట్టిన తిట్లన్నీ ఆవిడకే తగులుతాయి కదా. వయసులో చాలా పెద్దావిడ. ఆవిడ రోడ్డు వేయలేదు కదా. ఆవిడ ఆక్రమించుకుంటే తప్పులేదు కాని కుక్కలు వాడుకోకూడదట రోడ్డు. కాటికి కాళ్లు చాపుకున్న మనకే ఇంత కాపీనం వుంటే, నిజంగా పుట్టగతులుండవు ఇలాంటి వాళ్ళకి.