నేస్తాలు,
టైమ్ మెషీన్ మనకు అందుబాటులోనికి వచ్చి దాదాపు ఓ ముప్పైఐదేళ్లు వెనక్కి వెళితే ఎలా ఉంటుందన్న ఊహే అద్భుతం కదా. మరి ఆ అద్భుతాన్ని ఆస్వాదించడానికి మనకు ఓ అవకాశం వస్తే..అందిపుచ్చుకోకుండా ఉండగలమా..! కాకపోతే ఇక్కడ ఓ చిన్న మార్పు. అదేంటంటే ప్రస్తుతం మనమున్నట్టుగానే వుంటూ గతానికి వెళ్ళడమన్న మాట. ఎవరెవరికి ఏమేం గుర్తుకొస్తాయన్నది మీ మీ ఆలోచనల్ని బట్టి ఉంటుంది. గతము, జ్ఞాపకాలు లేని మనుష్యులు బహు అరుదు. ఆ అరుదైన వారిలో నేను లేను. మరి మీరు ఎవరో మీకే తెలియాలి.
లేబ్రాయాన్ని వదల్లేమంటూనే కౌమారాన్ని కలుపుకుని, యుక్త వయసులోనికి అడుగులు పడే సమయం అది. అంతా కొత్త కొత్తగా భవిష్యత్తులో ఏదో ఘనంగా సాధించేయాలన్న కోరికలతో ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ లో అడుగు పెట్టిన ఆ తొలి క్షణాలు నిజంగా అపురూపమే. స్వేచ్ఛా విహంగాల హంగామా, సీనియర్ల రాగింగ్, పంచుకున్న పచ్చళ్లు, చిరుతిండ్లు, కొత్తగా మెుదలైన స్నేహాలు, అలకలు, కోపాలు, కొట్లాటలు, క్లాసులు ఎగ్గొట్టి చూసిన సినిమాలు, క్లాసుల్లో చేసిన అల్లరి, ఆకతాయితనాలు, ప్రేమలు, పెళ్లిళ్లు అబ్బో ఇలా ఎన్నని జ్ఞాపకాలను తిరిగి తోడగలం చెప్పండి.
మనం చదువుకున్న బళ్ళారి విజయనగర్ ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ లోనే ఈ జ్ఞాపకాలను అందిపుచ్చుకునే ఓ అవకాశం 89 బాచ్ కి డిసెంబర్16న వచ్చింది. మరి ఎందరు ఈ అరుదైన క్షణాలను అందుకుంటారో..!!
పెరిగిన పొట్టలు, భారీ కాయాలు, బయట పడిన అరెకరాలు, అమ్మమ్మలు, నాయనమ్మలు, తాతయ్యలు ఇలా గుర్తు పట్టలేని ఆకారాల్లో ఎవరెవరు ఎవరిని గుర్తుపట్టగలరో చూద్దాం…అందరి మేథలకు పరీక్షా కాలం ఆసన్నమౌతోంది…2023 డిసెంబర్ 16న.
“ప్రతి కలయికా ఓ వీడ్కోలుకు అయితే
ప్రతి వీడ్కోలు మరో కలయికకు నాంది అవుతుంది.”
అప్పటి మన వీడ్కోలు రాబోయే ఈ అరుదైన క్షణాలకు సరికొత్తగా నాంది పలకాలని ఆశిస్తూ…
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి