నేస్తం,సంస్కారం అనేది పుట్టుకతో వస్తుంది కొందరికి. మరికొందరికేమో తమ పెద్దల నుండి లేదా పెరిగిన పరిస్థితుల ప్రభావంతోనూ అబ్బుతుంది. విద్వత్తుకు ఆభరణం వినయం, విధేయత అని మా చిన్నప్పుడు పద్యాలలో చదువున్నట్లు గుర్తు. ఇప్పుడు పద్యాలు మనకు అంతగా అందుబాటులో లేవు కనుక ఈ సంస్కార సంబంధాలు కూడా ఊరికే నాలుగు మంచి మాటలు మనం నలుగురికి చెప్పడానికే పరిమితం అయిపోయాయి, ఆచరణకు పనికిరాకుండా.
ఇక సాహిత్యం విషయానికి వచ్చినా మేథస్సును పక్కనబెట్టి అధికారాలకు డప్పులు కొట్టడం, డబ్బులకు అందనిదిలేదంటూ ఋజువు చేస్తున్నారు. పురస్కారాలకు విలువలేకుండా చేస్తున్నారు. మనదేశం గుర్తించినా మన తెలుగు విద్వత్తు మన పక్కనే ఉన్నా మనకు కనబడటం లేదు. విద్వత్తుకు పురస్కారం ఇస్తే అది పురస్కారానికి గొప్పదనాన్ని ఆపాదిస్తుంది. మన పురాణ ఇతిహాసాలను సామాన్యులకు అర్ధమయ్యే వచన పదాలతో ఎన్నో పుస్తకాలు రాసిన, మరెన్నో ప్రవచనాలు తమ స్వరాలనుండి పలికిస్తున్న పెద్దలకు మన వంతుగా తగిన గౌరవ పురస్కారాలను అందిస్తే తెలుగుజాతి గర్వపడుతుంది.
ఇక కవిత్వం విషయానికి వస్తే ఎందరో యువ కవులు, కవయిత్రులు చక్కని, చిక్కని కవిత్వం రాస్తున్నారు. వారిని అభినందించి ప్రోత్సహించే ప్రక్రియలో మనసున్న కొందరు కవులు, కవయిత్రులు తమ చక్కని విశ్లేషణలతో చక్కని ప్రోత్సాహాన్ని అందిస్తూ తగిన సూచనలు చేస్తున్నారు. మరికొందరేమో తమకు నచ్చినవారిని ఆకాశానికి ఎత్తేస్తున్నారు. ఇది సహజ నైజమే. మీరు తెలిసినా తెలియకున్నా మిమ్మల్ని ప్రోత్సహిస్తూ అభినందించిన వారికి కృతజ్ఞతలు తెల్పడం అన్నది మీ విజ్ఞతకే వదలివేస్తున్నాను. ఇచ్చిపుచ్చుకునే మన సంప్రదాయం చాలా గొప్పది నాదృష్టిలో. ఒకరు మిమ్మల్ని ప్రోత్సహిస్తే మీరు మరొకరికి చేయూత అందించండి, ఆంతేకానీ వారిని అట్టడుగుకి తొక్కే ప్రయత్నం మానుకోండి.
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి