27, జనవరి 2011, గురువారం
గుండె చప్పుడు.....
ఇన్నేళ్ళ ఈ జీవన ప్రయాణంలో వెనుదిరిగి చూసుకుంటే...
నా నీడ కుడా నా వెంట లేనంది.
ఆటలో గెలుపోటములు సహజమే అయినా
నా వెన్నంటి ఉంటోంది ఓటమే ఎప్పుడూ....
పడిన చోటే లేచి నిలబడాలనే నా తపన
ఓటమిలో నుంచి గెలుపుకి ఎదగాలనే
నా ప్రయత్నం నిరంతరం సాగుతూనే వుంటుంది
గెలుపు పిలుపు వినబడే వరకు....
హేళన చేసిన వారే హర్షధ్వానాలు చేసేవరకు...
నే వేసే ప్రతి అడుగుకు నీరాజనాలు పట్టే వరకు....
అనుక్షణం ప్రతిక్షణం సాగుతుంది ఈ పయనం
అనుకున్నది సాధించేవరకు.
నా నీడ కుడా నా వెంట లేనంది.
ఆటలో గెలుపోటములు సహజమే అయినా
నా వెన్నంటి ఉంటోంది ఓటమే ఎప్పుడూ....
పడిన చోటే లేచి నిలబడాలనే నా తపన
ఓటమిలో నుంచి గెలుపుకి ఎదగాలనే
నా ప్రయత్నం నిరంతరం సాగుతూనే వుంటుంది
గెలుపు పిలుపు వినబడే వరకు....
హేళన చేసిన వారే హర్షధ్వానాలు చేసేవరకు...
నే వేసే ప్రతి అడుగుకు నీరాజనాలు పట్టే వరకు....
అనుక్షణం ప్రతిక్షణం సాగుతుంది ఈ పయనం
అనుకున్నది సాధించేవరకు.
వర్గము
కవితలు
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
4 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
abbo emadya bagane raastunnaru...nice post
అంటే ఇంతకు ముందు బాగా రాయలేదనా!! -:) థాంక్యు
పదండి ముందుకు.
సరే అండి -:) థాంక్యు
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి