మనసు మూగదైన తరుణాన
జనని బిడ్డల ఆక్రోశము ఆలకించలేక
మనకంటూ ఏది లేదని తలపోస్తూ
జన పదంలో సమిధలమైనందుకు నిట్టూర్చుతూ
కనలేని స్వప్న సౌధాలను కావాలంటూ
నినదించే మది హోరులో కొట్టుకుపోతూ
రానని మొరాయిస్తున్న బంధాలను
వెనకేసుకొస్తున్న ఆత్మీయతలను
తాన తందానని చెక్కభజన చేస్తున్న సహవాసాలను
వెనకటింటి గుమ్మం నుండి దాటేస్తున్న కొత్త తరం
మనమందరమూ ఒకటేనని జాతీయ గీతాన్ని
వినసొంపుగా ఆలపించిన ఆ రోజు కనిపించు
అనన్య తేజస్సు భరతమాత కన్నుల్లో...!!
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి