5, జులై 2021, సోమవారం

కాలం వెంబడి కలం...61

         విజయనగరం జ్ఞాపకాలు వెంటేసుకుని విజయవాడ వచ్చాక మిగతా పనులన్నీ చాలా తొందరగానే జరిగిపోయాయి. మధ్యలో రెండు మూడు సార్లు హైదరాబాదులోని అమెరికన్ సొల్యుషన్స్ అజమాయిషీ చేసే మా ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ అతను, మాకు జూనియర్ అయిన అరి కేసరితో మాట్లాడాను. మా ఆయన కూడా నేను వచ్చిన మూడు నెలలకు ఇండియా వచ్చాడు. వచ్చే ముందు తమ్ముడి దగ్గరకు వెళ్ళి, మా కార్ ఇచ్చి, ఇంకేం ఇచ్చాడో మాకు తెలియదు, అంతకు ముందే తన క్రెడిట్ కార్డ్ కూడా ఇచ్చేశాడు. ఓ ఆరువేలో, ఏడువేలో డాలర్లు మాత్రం తెచ్చాడు. ఆయన వస్తున్నాడని మా స్కార్పియెా కార్ వేసుకుని అమ్మమ్మ తాతయ్య తప్ప మిగిలిన మా కుటుంబం అంతా హైదరాబాదు వెళ్ళాము. 
             అమెరికా నుండి నేను వచ్చే ముందు కూడా నాతో గొడవే కదా. వేరే వండుకు తినడం, లేదా నాలుగు రోజులు ఇంట్లో తినడం మానేయడం ఇలాంటివి వారికి మామూలే. పెరిగిన వాతావరణం, పెంపకం అలాంటిది మరి. అందరిని బాగా బాధ్యతతో పెంచింది అక్క. అవసరానికి అవసరమైనట్లు నటించే రకాలు వారందరు. నాకు తెలిసి ఇప్పటి వరకు కనీసం ఓసారి కూడా ఆవిడ అక్కచెల్లెళ్ళు, అన్నదమ్ములు అందరితో కలిసి ఉన్నది లేదు. విభజించి పాలించడమే ఆవిడకు తెలిసింది. చేసింది ఉపాధ్యాయురాలిగా. మరి ఇలాంటి వారందరు పిల్లలకు ఏం విలువలు నేర్పారో నాకైతే తెలియదు. ఏ అమ్మానాన్న అయినా కడుపున పుట్టిన పిల్లలు ఓ వేళ తప్పు చేసినా వదులుకోరు కదా. అందరు బావుండాలి, కలిసుండాలి అనుకుంటారు. ఈవిడలో ఆ ఆలోచన నేనెప్పుడూ చూడలేదు. ఎవరు ఏమైనా తమ అహాన్ని సంతృప్తి పరుచుకోవడమే వీరికి తెలిసిన విద్య. మా ఆయనకు కూడా అన్నీ ఆ అక్క బుద్దులే ఏం తేడా లేకుండా. 
                 ఇది ఎందుకు చెప్పానంటే..
మేము హైదరాబాదు వెళ్ళాం కదా ఈయన కోసం. హోటల్ లో బాగా మర్యాదలు చేసాడు మాకు అందుకు చెప్పాను. అరి కేసరి కి కాల్ చేస్తే, ఆఫీస్ కి వచ్చి కలవమన్నారు. సరేనని నేను, నాన్న ఆ రాత్రిపూట తొమ్మిదింటికి రోడ్ నెంబర్ 2, బంజారాహిల్స్ లోని AMSOL ఆఫీస్ కి వెళ్ళాము. మేము వెళ్ళేసరికి అరి కేసరి లేరు. తర్వాత ఓ గంటకి వచ్చారు. రావడమే మా స్కార్పియెా నెంబర్ గురించి అడిగారు. ఆ బిల్డింగ్ ఓనర్ వి కూడా అవే నెంబర్లట. తర్వాత పరిచయాలు, మాటలు అయ్యాక, నేనేం చేయాలో చెప్పమని అడిగాను. నాన్న కూడా మాట్లాడారు. అప్పటికి తనకి ఏ వెహికల్ ఉందో నాకు తెలియదు. మనకి అలాంటివేం పట్టవు కదా. మనిషిని చూస్తాను కాని వారి స్టేటస్ చూడను. అలా స్టేటస్ చూసేవారికి దూరంగా ఉంటాను. డిసెంబర్ లో జాబ్ లో జాయిన్ అవుతానని చెప్పాను. తర్వాత మేం అందరం విజయవాడ వచ్చేసాము. అందరికి కార్ ఎలాగూ సరిపోదు కదాని మౌర్య, ఈయన ఫ్లైట్ లో విజయవాడ వచ్చారు. 
        దీపావళికి అందరం మా ఊరు నరశింహాపురం వెళ్ళాము. పండగ బాగా జరిగింది. పిల్లలు బోలెడు టపాకాయలు, బాంబులు కాల్చారు. చిన్న అపశృతి ఏంటంటే...పిల్లల సంతోషాన్ని దూరం నుండే కామ్ కాడర్ లో రికార్డ్ చేస్తున్న నాపైకి ఓ టపాసు దారి తప్పి దూసుకువచ్చి కాస్త చెయ్యి కాలింది. అయినా కామ్ ని పడవేయలేదులెండి. 
           నేను అమెరికాలో ఉన్నప్పుడే రూపుదిద్దుకున్న ఆలోచనకు కార్యరూపం మా ట్రస్ట్. నాన్నకి చెప్పానప్పుడే అమ్మానాన్న లేని పిల్లల్లో  కనీసం ఒకరినయినా చదివిద్దామని. దానికి ఆయన తిరిగి తిరిగి అప్పటి కలక్టర్ నవీన్ మిట్టల్ ని కలిసి ఇలా డబ్బులు ఇద్దామనుకుంటున్నాం అని చెప్తే, ఆయన ఇలా ఇస్తే సరిగా ఉపయెాగపడవు. మీరే ఓ ట్రస్ట్ ఓపెన్ చేయండి అని సలహా ఇచ్చారట. అది నాన్న తన ఫ్రెండ్స్ కొందరికి చెప్పారు. అలా చిన్నప్పటి నుండి నేను దేవుడున్నాడని, లేడని నాతో వాదించే కమ్యూనిష్ట్, నాస్తికుడైన ప్రసాద్ అంకుల్, మా నాన్నతో రొయ్యల వ్యాపారం కొన్నాళ్ళు చేసిన ప్రకాశరావు గారు ఇలా కొందరు ఈ మంచి పనిలో భాగస్వాములయ్యారు. ఎక్కడెక్కడో ఉన్న మా ఊరి వారిని మెుత్తం అందరిని దీని ఓపెనింగ్ కి పిలుద్దామని నాన్న ప్లాన్. ఆయన ఆ పనిలో ఉన్నారు. ఇంతలో మా ఊరి అతను శ్రీనివాస్ ఉప్పల తను కూడా ఈ మంచి పనిలో భాగస్వామి అవుతానని, కాకపోతే అనుకోకుండా చనిపోయిన తన భార్య పేరు ట్రస్ట్ కి పెట్టమని అడిగాడు. మనకి పేరు ముఖ్యం కాదు, సాయం చేయడం ముఖ్యం. అందుకని పేరు పెడదామని చెప్పడం, తను, తన ఫ్రెండ్స్ కూడా ముందుకు రావడం జరిగింది. నేనేమెా నా పేరు బయటికి రాకుండా అంతా మీరే చూసుకోండి అని చెప్పాను. దానికి శ్రీను ఒప్పుకోలేదు. దీనంతటకి కారణం నువ్వు అక్కా. నువ్వు లేకుండా కుదరదు అని నన్ను కూడా ఒప్పించేసాడు. జనవరి 23న భారీ ఓపెనింగ్ కి ప్లాన్ చేసారు.
     

వచ్చే వారం మరిన్ని కబుర్లతో.. 

0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 

కబుర్లు కాకరకాయలు © 2008. Template Design By: SkinCorner