జీవన 'మంజూ'ష(జులై)

నేస్తం, 

       మనమెప్పుడూ అనుకుంటూ ఉంటాం. ఈ ప్రపంచంలో చాలామంది సరిగ్గా లేరని. కారణాలు అనేకం ఉండవచ్చు కాని మెుదటిగా చెప్పాల్సిన కారణం పెంపకం. సమాజానికి మంచయినా, చెడయినా మన పెంపకం ఫలితమే. ఈ పెంపకం పదం చానాళ్ళుగా నా వెంట పడుతోంది. ఎందుకో మరి? 

        ఏ పసిబిడ్డైనా జన్మించేది అమ్మ కడుపు నుండే. అమాయకత్వానికి, స్వచ్ఛతకు మారు పేరు పసిబిడ్డ. బిడ్డ పెరుగుతూ, తన చుట్టూ ఉన్న పరిసరాల నుండి, వ్యక్తుల నుండి తన అలవాట్లను, నడవడిని నేర్చుకుంటాడు. జన్మతః కొన్ని బుద్ధులు సంక్రమించినా, తాను పెరిగిన వాతావరణం ప్రభావం నుండి ఎక్కువగా ప్రభావితమౌతాడు. తన వ్యక్తిత్వాన్ని రూపుదిద్దుకునే క్రమంలో. తన చుట్టూ తిరిగే అమ్మానాన్నలను చూస్తూ, ఎక్కువగా వారినే అనుకరించడం చేస్తుంటాడు. 

       తల్లిదండ్రులయినా, మరే ఇతర అనుబంధాలయినా పిల్లల బాధ్యతలు తీసుకున్నప్పుడు వారిని సక్రమంగా పెంచడం ప్రధాన కర్తవ్యం. ఒక్క బిడ్డ సరైన పెంపకంలో పెరగక పోయినా, ఆ బిడ్డ వలన తరువాత ఎందరో బాధ పడతారు. సాధారణంగా ఏ తల్లిదండ్రులయినా బిడ్డలు సక్రమంగా పెరగాలనే కోరుకుంటారు. మరి అలాంటప్పుడు మన సమాజంలో ఇన్ని ఘోరాలు, నేరాలు ఎందుకు జరుగుతున్నాయన్న అనుమానం సహజంగానే మనలో రావాలి కూడా. 

     పెంపకం బాధ్యత ఇష్టంగా తీసుకోవాలి కాని పేరు కోసమెా, నలుగురూ ఏమైనా అనుకుంటారన్న మెుక్కుబడి కోసమెా కూడదు. పిల్లలు తప్పు చేసినప్పుడు తల్లిదండ్రులు కోప్పడటం, మరల బుజ్జగించడం సర్వసాధారణమైన విషయం. కాని కొందరు లేని పెద్దరికాన్ని భుజాన వేసుకుని, తమ పొరపాట్లకు పిల్లలను బలి చేస్తుంటారు. ఆ పసి మనసులు ఎంత గాయపడతాయెా వీరికి అనవసరం. తమ అహం నెగ్గాలనుకుంటారు తప్ప పెంపకంలో జరిగిన లోపాలను ఒప్పుకోలేరు. 

          పిల్లలని పెంచాము, పెద్దవాళ్లని చేసామని మనం గొప్పలు చెప్పుకుంటే సరిపోదు. మన పెంపకం ఎంత బావుందో మన పిల్లలకు వచ్చినవారు, ఆ పిల్లల కాపురాలు చూసిన నలుగురు చెప్పుకోవాలి. దిక్కుమాలిన పెంపకమని మనల్ని రోజూ తిట్టుకోకూడదు. మంచి నడత, నడవడి అనేవి పెంపకంలో రావాలి. అప్పుడే అది సరైన పెంపకమౌతుంది. మనకు మంచి పేరు రావడం కోసం పెద్దరికాన్ని కూడా మరిచి రక్త సంబంధాల గురించి చెడుగా మాట్లాడటం, చిల్లర రాజకీయాలు చేయడం తగదు. పిల్లలు తప్పు చేసినా క్షమించే మంచి గుణం అమ్మానాన్నలది. అంతే కాని పిల్లల మీద చెడు ప్రచారాలు చేయడం, పిల్లలను గాలికి వదిలేయడం, తమ మాటే నెగ్గాలన్న పంతం అమ్మానాన్నలకు ఉండదు. బిడ్డలు తమను పట్టించుకోక పోయినా బిడ్డ బాగు కోసమే పరితపిస్తారు కాని బిడ్డలను విడగొట్టి కపట ప్రేమలు కురిపించరు. 

            వ్యక్తి బావుంటే ఆ వ్యక్తి కుటుంబం బావుంటుంది. తన చుట్టూ ఉన్నవారు బావుంటారు. తద్వారా సమాజం, గ్రామం, జిల్లా, రాష్ట్రం, దేశం, ప్రపంచం ఇలా అందరూ బావుంటారు. తరతరాలు మంచినే పంచుతాయి. చివరాఖరికి ఓ మాట చెప్తాను. ప్రతి మనిషికి కావాల్సినది నైతికత. మనం బయటికి ఎంత మంచివారిగా నటించినా మన మనస్సాక్షికి తెలుసు కదా మనమేంటో. ఎవరి పెంపకం ఫలితం ఎలా ఉందోఎవరికి వారు ఓసారి నిజాయితీగా తరచి చూసుకుంటే సమాధానం దొరికేస్తుంది కదా.