కావడి
పార్ట్ 1
" ప్రేమంటే ఇచ్చి పుచ్చుకునే వస్తువు కాదు. గుప్పెడు జ్ఞాపకాలను గుంభనంగా గుభాళింపజేసే పరిమళం. "
నాంది..
ఎన్నో ప్రేమ కతలను చూసిన గోదారికి ఈ ప్రేమ కథ కొత్తగా తోచిందనుకుంటా. అందుకే వెన్నెల్లోనే కాకుండా చీకటిలోనూ భలే తళుకులీనుతూ నక్షత్రాల మెరుపులతో అల్లరిగా కదులుతోంది. వరద గోదారి ఒద్దికగా.. ఆరుబయట వెన్నెల్లో ఓ తాత తన మంచం చుట్టూ చేరిన పిల్లలకు చెప్తున్న కమ్మని కతకు ఊ.. కొడుతోంది. మరి మనమూ వినేద్దామా..!
ఎప్పుడూ పిల్లలు అడగకుండానే బోలెడు కథలు చెప్పే రాజన్న తాత ఆ రోజెందుకో కాస్త బడలికగా ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఆరోజు పొద్దున ఊరిలో జరిగిన విషయం అనుకుంటా. తాత ఇంటికి నాలుగిళ్ళ అవతల ఓ బామ్మా మనుమరాలు మధ్యన జరిగిన గొడవ గురించి.
తల్లీదండ్రీ లేని పిల్లను అన్నీ తానై ఎంతో ప్రేమగా పెంచింది బామ్మ. తాముండేది పల్లెటూరైనా ఎన్నో కష్టాలకోర్చి పిల్లను డిగ్రీ చదివించింది. ఇప్పటి కొందరు ఆడపిల్లలానే ఆ పిల్లా ప్రేమలో పడింది. ఆ విషయం తెలిసి బామ్మ, మనుమరాలి దగ్గర మాట తీసుకుంది. మాట ఇచ్చిన మనుమరాలు మాటను గాలికి వదిలేసి, ఇంట్లోనుండి పారిపోదామని ప్రయత్నించి బామ్మకు దొరికిపోయింది. ఆ విషయం నలుగురికి తెలిసి పిల్లను మందలించారందరు. ప్రేమించడం, పెళ్లి చేసుకోవడం తప్పు కాదు. ప్రేమ మత్తులో అయినవాళ్ళను మోసం చేసి, పారిపోవడం సరైనది కాదు. నీ మీదే ప్రాణం పెట్టుకు బతుకున్న ముసలిదాన్ని వదిలేసి నీ మానాన నువ్వు వెళిపోవడం ఎంత వరకు సబబు? నువ్వే ఆలోచించుకో అని పిల్లకు చెప్పి, పిల్లకు పెళ్లి చేయడం నీ బాధ్యత. పంతాలకు పోకుండా పిల్ల ఇష్టాన్ని, మంచిచెడులను ఆలోచించి పిల్లకు నచ్చజెప్పమని బామ్మకు చెప్పారు. అప్పట్లో పల్లెటూర్లలో ఓ ఇంటి సమస్య అంటే ఊరందరి సమస్యగా భావించేవారు. అనుబంధాలను కలుపుకోవడానికి రక్త సంబంధమో, చుట్టరికమో ఉండాలన్న నిబంధనలు లేని రోజులవి.
కావడి పార్ట్2
కథ చెప్పు రాజన్నా అన్న పిల్లల కేకలతో ఈ లోకంలోనికి వచ్చాడు రాజన్న. ఉండండిరా మీకో
మంచి కథ చెబుతాను అల్లరి చేయకుండా వినండి అంటూ కథ మెుదలెట్టాడు.
చిన్నప్పుడు ఆరుబయట వెన్నెల్లో అమ్మ పక్కన పడుకుని, అమ్మ చెప్పే కథలు వింటూ నిద్దరోవడం రాజన్నకు భలే ఇష్టం. అలా అమ్మ చెప్పిన కథలన్నింటికి మరికొంత కొత్తదనం చేర్చి స్కూల్లో స్నేహితులకు చెప్పడం రాజన్నకు అలవాటైపోయింది. పెద్దవాడైనా కథలు చెప్పే అలవాటు మాత్రం పోలేదు. కాని ఇప్పుడు చెప్పే కథను, ఇలా చెప్పాల్సిన రోజు వస్తుందని రాజన్న ఏనాడు ఊహించలేదు. మనం అనుకోనివి జరగడమే జీవితమని ఓ బరువైన నిట్టూర్పుతో కథ మెుదలెడతాడు.
ఓ ఊరిలో తండ్రీ కొడుకులుంటారు. తండ్రి పెరట్లో పని చేసుకుంటూ, ఇంట్లోకి కొడుకు వచ్చిన చప్పుడు విని, కొడుకుని పిలుస్తాడిలా.
ఒరేయ్ అబ్బాయ్ నీకేదో ఉత్తరమెుచ్చింది చూడరా అన్న నాన్న కేక, పెరటిలో నుండి విన్న రాజా అవునా నాన్నా ఎక్కడ ఉత్తరం అంటాడు. హాల్లో టేబుల్ మీద పెట్టాను చూసుకో అన్న నాన్న మాట విని, సరే నాన్నా అంటూ ఉత్తరాన్ని చేత్తో పట్టుకుని, అటూ ఇటూ తిప్పి చూసాడు. ఎవరి దగ్గర నుండి వచ్చిందో తెలియలేదు. ఇంత ఆలోచించడం ఎందుకు ఓపెన్ చేసి చూద్దామని, నెమ్మదిగా ఓ పక్క నుండి కట్ చేసాడు. ఎన్వలప్ లోనుండి లేత గులాబి పేపర్ చేతికి వచ్చింది. అందమైన లేత గులాబి రంగు లెటర్ పాడ్ కి పైనా కిందా లేత పసుపురంగు చిన్న చిన్న జంట గులాబీలు. భలే అందంగా ఉంది చూడగానే. ఇంత అందమైన ఉత్తరం పంపింది ఎవరా అని ఆత్రంగా కింద పేరు ఉందేమోనని చూస్తే పేరు లేదు. సరేనని ఉత్తరం చదవడం మెుదలుపెడితే లెటర్ హెడ్ అంత అందమైన అక్షరాలు కనిపించాయి.
ప్రియమైన నీకు,
ఏంటోయ్ ఎవరీ ఉత్తరాల రాక్షసి అనుకుంటున్నావా! అంతగా ఆలోచించకు చదువులబ్బాయ్. నువ్వు నాకు బాగా తెలుసులే. ఎంతసేపు పుస్తకాలే లోకం కాదబ్బాయ్. కాసింత నీ చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని కూడా గమనించు. నువ్వు పుస్తకాలను ప్రేమించినంతగా నన్ను కూడా ప్రేమించాలన్న ఆకాశమంత ఆశ నాది. ఎప్పటికి తీరుతుందో ఏమో. అమ్మ చాటు ఆడపిల్లని కదా. నేనెవరో చెప్పలేను నీకు. నువ్వెప్పటికి నన్ను కనుక్కుంటావో చూద్దాం. చివరగా ఓ చిన్న మాట.
" ప్రేమ కన్నా ఆరాధన గొప్పది. "
ఆ ఆరాధన మనసంతా నీ కోసం నింపుకుని ఎదురుచూస్తున్న ..
నీ
ప్రేమారాధన.
ఉత్తరం చదివిన రాజాకి మనసంతా ఏదోలా అయిపోయింది. ఈ ఆరాధకురాలెవరో కనిపెట్టాలి అని అనుకుంటూ అంతకన్నా ముందు కాలేజ్ కి వెళ్ళాలి. ఈ ఉత్తరం సంగతి తర్వాత చూద్దామనుకుంటాడు. ఈలోపల నాన్న లోపలికి వస్తూ ఏరా రాజా ఎక్కడినుండి ఉత్తరం? ఎవరు రాశార్రా? అంటే.. నా ఫ్రెండ్ రాశాడు నాన్నా. కాలేజ్ గురించి కనుక్కోమని అని కాస్త తడబడుతూ చెప్తాడు. వీడేంటో వీడి కంగారేంటో, ఎలా బతుకుతాడో ఏంటో! చదువు తప్ప మరో లోకం తెలియదు వెర్రినాగన్న. అనుకుంటాడు రాజా నాన్న.
తర్వాత పక్క ఊరిలోని ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ లో కాలేజ్ ముచ్చట్లు,
చుట్టుపక్కల నాలుగైదూళ్ళకు కలిపి ఒక్కటే ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్. ఆ పక్కనే డిగ్రీ కాలేజ్. అప్పట్లో ఇంజనీరింగ్ లో సీట్ రావడం అంటే చాలా కష్టం. మధ్యతరగతి వాళ్ళకు ఓ గొప్ప కల ఇంజనీరింగ్ చదవడమంటే.
రాజా చిన్నప్పటి నుండి చదువులో చాలా చురుకు. అలా అని చదువులోనే కాకుండా ఆటలు, అల్లరి, కథలు చెప్పడం, బొమ్మలేయడం ఇలా అన్నింట్లోనూ తనకంటూ ఓ ప్రత్యేకతను సంపాదించుకున్నాడు. ఊరందరికి ఇష్టుడే. కొందరు కథలు బాగా రాస్తారు. ఇక్కడ రాజా కథలు కొత్తదనంతో ఉంటాయి. ఆసువుగా అప్పటికప్పుడు చెప్పేయడం రాజా ప్రత్యేకత.
ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ సైకిల్ స్టాండ్ లో కూర్చుని అల్లరి రాగింగే కాకుండా, కథలు కూడా చెప్పేస్తూ తన చుట్టూ ఉండే స్నేహితులను నవ్విస్తూ ఉండేవాడు. ఆ కథలు వింటూ స్నేహితులు, ఒరేయ్ రాజా ఈ కథల్ని పుస్తకంలో రాసి పెట్టరా. బోలెడు సినిమాలకు పనికివస్తాయి అనేవారు. ఎవరూ చెప్పని కథతో ఓ మంచి సినిమా తీయాలిరా నువ్వు ఎప్పటికైనా అని అనేవారు. రాజా నవ్వేసి నా చదువు నన్ను చదువుకోనివ్వండిరా, ఈ సినిమాగోలలోకి నన్ను లాగబాకండి అనేవాడు.
కెమిస్ట్రీ లాబ్ లో లాఫింగ్ గాస్ తో లెక్చరర్ ని ఆట పట్టించడము, బ్యూరెట్, పిపెట్ లతో సరదాలు, సివిల్ ఫీల్డ్ వర్క్ లో జామకాయలు తింటూ, వచ్చే పోయేవారిని ఆట పట్టించడం, కాలేజ్ కాంటిన్ లో మిరపకాయ బజ్జీలు తింటూ జోకులు, ఎలక్ట్రికల్ లాబ్ లో లెక్చరర్ చెప్పినట్టు కాకుండా అటువిటు ఇటువటు వైర్లు కలిపి షార్ట్ సర్కూట్ చేసి అందరిని భయపెట్టడం, లెక్చరర్స్ వీళ్ళ గోల పడలేక ప్రిన్సిపల్ కి కంప్లైంట్ చేయడం, వీళ్ళని ఓ వారంపాటు క్లాసులు నుండి సస్పెండ్ చేయడం, తర్వాత అపాలజీ లెటర్ రాసివ్వడం జరుగుతాయి.
అప్పట్లో కంప్యూటర్స్ అపురూపం. ఎవరికి ఏమీ పెద్దగా తెలియదు. ఆ టైంలోనే రాజా తనకున్న కథల,బొమ్మల క్రియేటివిటితో యానిమేషన్ లో సరికొత్తగా కాలేజ్ డే కి తోలుబొమ్మలాటను ఓ తల్లీబిడ్డల ప్రేమ కథగా రూపొందిస్తాడు.
పాపాయి పిండంగా తల్లి బొజ్జలో చేరింది మెుదలు, ఆ తల్లి పాపాయికి చెప్పిన ఊసులు, పుట్టిన పాపాయికి అన్నీ తానైన అమ్మ, పసిబిడ్డకు చెప్పిన లాలికబుర్లు, జోలపాటలు, తను మరణిస్తానని తెలిసినప్పుడు పాపాయికి చెప్పిన అప్పగింతలు ఇలా అన్నీ చూపెడుతూ, ఆరుబయట వెన్నెల్లో అమ్మ పక్కన పాపాయి నిదుర పోతుంటే ఆ తల్లి తన చీర చెంగు పాపాయికి రక్షణగా కప్పి, తను ప్రాణం వదిలేయడం, పాపాయి నిదురలేచి పాల కోసం తడుముకోవడం, ఇదంతా చాలా హృద్యంగా తీస్తాడు.
అది చూసిన అందరు అప్పటి వరకు రాజాలో అల్లరి వెనుక ఎంత ఆలోచన, సున్నితత్వం ఉందో తెలుసుకుంటారు. తర్వాత ఆ చుట్టుపక్కల కాలేజ్ లలో కూడా రాజా పేరు మారుమోగి పోతుంది.. అలా పక్కన డిగ్రీ కాలేజ్ హితతో పరిచయం, అది స్నేహంగా మారడం జరుగుతుంది.
రాజా తనకు వచ్చిన లెటర్ గురించి హితకు చెప్తాడు. హిత ఆట పట్టిస్తుంది.
రాజాకు కాలేజ్ లో హితతో పాటు శ్వేత కూడా మంచి ఫ్రెండ్. హిత, శ్వేత చిన్నప్పటి నుండి క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ కూడాను. ఓ రోజు శ్వేతని ఎవరో కామెంట్ చేసారని రాజా వాళ్లకు బాగా గట్టిగా వార్నింగ్ ఇస్తాడు. అది మనసులో పెట్టుకుని వాళ్ళు రాజా మీద రివెంజ్ తీర్చుకోవాలనుకుంటారు. వీళ్ళ ముగ్గురు స్నేహం గురించి చెత్తగా కామెంట్లు చేస్తుంటారు. అవి హిత వాళ్ళ పోలీసు అన్నయ్య కూడా వింటాడు. హితను రాజాతో ఫ్రెండ్షిప్ మానేయమని చెప్పాడు. హిత పట్టించుకోదు.
రాజాకు వచ్చిన లెటర్ సంగతి తెలిసి హిత, శ్వేత కూడా ఆ ఆరాధకురాలిని వెదకడంలో రాజాకు హెల్ప్ చేస్తామని మాట ఇచ్చి, మాట నిలబెట్టకపోవడానికి చాలా ప్రయత్నాలు చేస్తారు కాని ఫలితం ఉండదు.
ఓరోజు కాలేజ్ లో కాంటిన్లో ఇద్దరి మధ్యన మాటా మాటా పెరిగి పెద్ద గొడవ అవుతుంది. ప్రిన్సిపాల్ పోలీసులకు ఫోన్ చేస్తాడు. అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్న హిత వాళ్ళ పోలీసు అన్నయ్య ఆ గొడవ టైమ్ లో అక్కడే ఉన్న రాజాని కూడా అరెస్ట్ చేసి పోలీస్ స్టేషన్ కి తీసుకువెళతాడు. తనకు ఆ గొడవకు సంబంధం లేదని రాజా ఎంత చెప్పినా వినడు. స్టేషన్ లో తన ప్రతాపమంతా రాజాపై చూపిస్తాడు. ఆ తర్వాత ప్రిన్సిపాల్ వచ్చి సర్దిచెప్పి అందరిని విడిపిస్తాడు.
ఈ విషయం జరిగిన తర్వాత రాజా కాస్త మూడిగా ఉంటాడు హితతో. హిత బాధ చూడలేక శ్వేత ఎంత నచ్చజెప్పినా కాస్త దూరంగానే ఉంటూ ఉంటాడు. తర్వాత శ్వేతకు పెళ్లి కుదురుతుంది. హితకు వాళ్ళ పోలీసు అన్నయ్య సంబంధాలు చూస్తున్నాడని రాజాకు చెబుతుంది శ్వేత. మంచిదే కదా చూడని అంటాడు రాజా. ఆ మాటకు హితకు బాగా కోపం వచ్చి ఇంక నీకు కనబడనులే అని వెళిపోతుంది. అలా శ్వేత, హిత ఇద్దరూ దూరమైపోతారు రాజా చదువు అయ్యేసరికి. ఎవరి ఇబ్బందులు వాళ్లవని సరిపెట్టుకుంటాడు రాజా.
చిన్నప్పుడే దూరమైన అమ్మ ప్రేమను ఆకాశరామన్న ఉత్తరంలో అందుకున్న రాజా ఆ ప్రేమికురాలిని వెదకి పట్టుకోవడంలో ఓడిపోయానని అనుకుని, అన్ని తానై చూసుకున్న నాన్నను ఒంటరిగా వదలలేక నాన్నతోనే ఉండిపోతాడు.
కలిసుండాలంటే కారణాలు వెదకాలి కాని విడిపోవడానికి చిన్న అపార్థం చాలన్నట్టుగా రాజా, హిత, శ్వేత అలా విడిపోతారు. వీరి ఎడబాటుకు కారణమైన హిత పోలీసు అన్నయ్య మాత్రం ఈ విషయంలో తన ప్రమేయముందని హితకు తెలియకుండా జాగ్రత్త పడతాడు. బయట అందరికి హితని ప్రేమగా చూసుకునే అన్నలా బిల్డప్ ఇచ్చే ఈ పోలీస్ అన్న అసలు అన్న కాదు. మారుటి తల్లి కొడుకు. హిత వాళ్ళ మీద చిన్నప్పటినుంచి పెంచుకున్న కోపమే వీటన్నింటికి కారణం. ఇవేమీ హితకు తెలియకుండా జాగ్రత్త పడతాడు. రాజాకి అంతా తెలుసు. కాని హితకు చెప్పడు.
ఇంజనీరింగ్ చదివినా నాన్న మీద ప్రేమతో రాజా ఊరిలోనే ఉండిపోతాడు వ్యవసాయం చేసుకుంటూ, పిల్లలకు ట్యూషన్ లు చెప్తూ.
ఈ కథంతా విన్న పిల్లలు భలే బావుంది తాతయ్యా కథ అంటూ, మరి రాజా హితలు అసలు కలవలేదా తర్వాత అని అడుగుతారు.
అంతలో కథ వింటున్న ఓ ఇద్దరు పిల్లలు గట్టిగా కలవరు..కలవరంటే కలవరు అంటారు. రాజన్న ఆశ్చర్యంతో మీకెలా తెలుసర్రా కలవరని అంటాడు. మా అమ్మ బోలెడుసార్లు చెప్పింది తాతా ఈ కథ. ఎన్నిసార్లు చెప్పినా ఎప్పుడూ కలవలేదు వాళ్ళిద్దరు. ఇక కలవరు అని చెప్తారు. అవునర్రా వీళ్ళు చెప్పింది నిజమే, వాళ్ళిద్దరు కలవలేదర్రా అని చెప్తాడు రాజన్న. పిల్లలు అందరు వెళిపోతారు.
ఈ ఇద్దరు పిల్లలు మాత్రం ఇంకా అక్కడే ఉంటారు. ఎవరర్రా మీరు ఈ ఊరికి కొత్తగా వచ్చారా. ఎప్పుడు చూడలేదిక్కడ అంటాడు. అవును తాతయ్యా మా జేజి వాళ్ళింటికి వచ్చాము. ఈ కథ మాకు చాలా బాగా తెలుసు అని చెప్పగానే, ఆశ్చర్యంగా మీకెవరు చెప్పారీ కథ అని అడుగుతాడు. అమ్మ చెప్పింది తాతయ్యా అని పిల్లలు చెప్తారు. మీ అమ్మెవరు, మీదేవూరు అని అడిగితే పలానా ఊరని చెప్తారు పిల్లలు. తీరా ఆరా తీస్తే శ్వేత వాళ్ళమ్మని తెలిసి వాళ్ళింటికి వెళ్తాడు రాజన్న.
అప్పటికే ఆరోగ్యం బాలేని శ్వేత రాజాని చూసి కన్ను మూస్తుంది, హిత గురించి వివరాలేం చెప్పకుండానే. పిల్లలు రాజాకు శ్వేత డైరీ తెచ్చి ఇస్తారు. ఇది అమ్మ ఎవరిని ఇప్పటి వరకు ముట్టుకోనీయలేదు. దానిలో ఏముందో ఎవరికి తెలియదు అని చెప్తారు. ఆ డైరీతో పాటు ఓ లెటర్ హెడ్ కూడా ఉంటుంది. అది చూడగానే రాజాకి ఓ క్షణం ఎక్కడో చూసిన ఫీలింగ్ కలుగుతుంది. ఆ వెంటనే తన దగ్గరున్న లెటర్ హెడ్. ఇది ఒకటేనని గుర్తు పడతాడు. ఓ క్షణం అయోమయాన్కి గురౌతాడు శ్వేతేనా ఆ ఆరాధకురాలు అని. ఇక ఆలస్యం చేయకుండా డైరీ చదువుతాడు. దానిలో ఉన్న విషయం చదివి దిగ్భ్రాంతికి లోనౌతాడు. చాలా ఆవేదనగా పిల్లలను దగ్గరకి తీసుకుంటాడు. మీకు నేనున్నానంటూ వారికి ధైర్యం చెబుతాడు.
శ్వేత డైరీలో రాసిన విషయాలు రాజా కళ్ళ ముందు కదలాడుతుంటాయి. హితే ఆ ఆరాధకురాలని, ఇద్దరు కలిసి రాజాని ఆట పట్టించారని ఇలా అన్ని విషయాలు ఆ డైరీలో ఉంటాయి. రాజా దూరమైయ్యాక హిత తన పోలీసన్నతో గొడవ పడి పెళ్ళి చేసుకోకుండా ఉండిపోయిందని కూడా ఉంటుంది. డైరీలో ఉన్న అడ్రస్‌ పట్టుకుని హితను కలుసుకుంటాడు రాజన్న. ఇద్దరూ కొన్ని క్షణాలు మౌనంగా ఉండిపోతారలాగే ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ.
ఇన్నేళ్ళ నిరీక్షణకు ఫలితంగా తమను కలిపిన శ్వేత పిల్లలను దత్తత తీసుకుని, శ్వేత డైరీలో రాసిన ఆస్తుల వివరాల ప్రకారం పిల్లలకు అండగా ఉండి, ఆస్తి మెుత్తం వాళ్ళకు దక్కేటట్లు చేస్తాడు.
ప్రేమంటే కలిసి బతకడం మాత్రమే కాదు. కలకాలం ఆ జ్ఞాపకాలతో గుండెను నింపుకోవడం. చరిత్రలో ప్రేమకథలన్నీ విషాదాలే కాని ఈ రాజా హితల ప్రేమకథ ప్రేమారాధనకు అసలైన అర్థం చెప్పిన కథ. అదే ఈ కావడి(హృదయం)లో నిండిన అసలైన ఆత్మానందం.
ప్రేమకు, ఆరాధనకు అర్థం తెలిసిన ప్రతి ఒక్కరికి ఈ కథ అంకితం.
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి