చిన్నప్పటి పండగ సెలవల సరదాలు

ఉగాదికి వేపపువ్వులు కోయడం, తీపి, చేదు, పులుపు, కారం, వగరు, ఇలా అన్ని రుచులు కలిసిన ఉగాది పచ్చడి తో మొదలు పెట్టి.....శ్రీరామ నవమికి సీతారాముల పెళ్లి తో పాటు పానకం, చలిమిడి, వడపప్పు, కొబ్బరి ముక్కలు, బెల్లం తో మొదలు పెట్టి తోలి ఏకాదశికి పేలాల పిండి, శ్రావణ మాసం లక్ష్మివ్రతం, వినాయకచవితి ఉండ్రాళ్ళు, కుడుములు, పులిహోర, జిల్లేడుకాయలు, లాంటి పిండివంటలు.....పూజ కోసం పొద్దున్నే పత్రి కోసం తోటల వెంట తిరగడం, తామర పూలు, కలువ పూలు వీటి కోసం చెరువు లో లోపలకి దిగడం ఎవరికీ ఎక్కువ పూలు దొరికాయో అని లెక్కలు వేసుకోడం, సాయంత్రం ఇళ్ళలో రాళ్ళు వేసి, పల్లేరుకాయలు వేసి బెదిరించి తాయిలాలు తీసుకోడం, తెల్లారగట్ట తద్ది ముందు రోజు రాత్రి గోరింటాకు పెట్టుకుని పొద్దున్నే ఎవరికి బాగా పండిందా!! అని వెదుక్కొడం......ఇక దసరా దీపావళి సంక్రాంతి అప్పుడు ....పప్పుబెల్లాలు, టపాకాయలు కాల్చడం, సంక్రాంతి ముగ్గులు, గొబ్బెమ్మల కోసం తెల్లవారుఝామున ఆవుల దగ్గర పేడ తెచ్చి గొబ్బెమ్మలు చేసి ఎవరివి ఎక్కువ బాగున్నాయో చూసుకోడం ......సాయంకాలం ఒక టిక్కెట్టు పై రెండు సినిమాలు మా ఊరికి రెండు మైళ్ళ దూరం లో వున్న టూరింగ్ హాల్లో చూడటం ......వేసవి సెలవల్లో బొమ్మలాటలు , కోతికోమ్మచ్చి, నాలుగురాళ్ళాట, ఏడుపెంకులాట, చెరువు లో కాలవల్లో ఈతలు కొట్టడం.....ఏటి ఇసుకలో పిచ్చుక గూళ్ళు కట్టడం, కుక్కలు, పిల్లులు , చిలుకలు, ఆవుదూడలు, గేదదూడల తో పరుగుల పందాలు, రాత్రి పూట డాబా పై పడుకుని కధలు, కబుర్లు, కాకరకాయలు, చెప్పుకోడం.... ఇలా చెప్పుకుంటూ పొతే ................ఎన్నోకదా!!....చదువుతుంటే మీకు గుర్తు వస్తున్నాయి కదూ... !!

ఈ రోజుల్లో మనం అంతా .....నగర జీవితం లో ఉన్నామని అదే నాగరికత అని భ్రమలో మనం వుంటూ మన పిల్లలకు కుడా తెనేలుఅరే తెలుగుతనాన్ని, పచ్చని పైరు గాలుల, పంట కాలువల, కల్మషమెరుగని...కాలుష్యం లేని.... పల్లెలకు దూరం గా పెంచుతున్నాం కదా!! నాకైతే మనం పొందిన ఆనందాన్ని ఇప్పటి పిల్లలు కోల్పోతున్నారని......టి.వి. లకు అంకితమై పోతున్నారని చాలా బాధ గా వుంది. జీవితం లో గడిచిన ప్రతి క్షణం తిరిగిరానిదే. మనిషికి బాల్యం దేముడు ఇచ్చిన ఆమూల్య వరం. అందరి బాల్యం సంతోషం గా ......సరదాగా....... వుండాలని.....మనస్పూర్తి గా కోరుకుంటూ.....