అందని కడలి తీరం దగ్గరైనాకలల ఓదార్పు కాస్త దూరం
కలత నిదుర కనులలో కనిపించని
స్పష్టత తెలియని మరో లోకంలో
చూడలేని జాడలను చూసుకోవాలని
మనసు మౌనం మాటాడినా వినని
మది తరంగ తాకిడి తెలియని
అంతరంగ రహస్యం అందినా
ఆనందించడానికి తోడులేని
మనసు అద్దంలో నన్ను నేను చూసుకుంటూ
ఒంటరిలా అనిపించిన క్షణాలు ఎన్నో...
పంచుకోవడానికి పెంచుకున్న
మమకారాలు మనవి కావని తెలిసినా
ఆత్మీయత ఆలంబనగా అందుకుంటూ
మరు జన్మే వద్దనుకున్న క్షణాలను
వెనక్కి తీసుకుంటూ తోడుగా వస్తానని
మాట ఇచ్చిన మలయమారుతానికి ....
ఆ అనుబంధం కోసం మళ్ళి పుట్టాలని
ఉవ్విళ్ళూరుతూ ఎదురు చూడాలని ఉంది
కానీ...మళ్ళి మోసపోతే తట్టుకునే శక్తి
ఈ చిన్ని మనసుకు లేదని అర్ధం చేసుకో నేస్తం....!!
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి