ఈ అహం ఎలా ఆపేది....??

చెప్పక చెప్పిన గురుతుల గువ్వలు
దాగిన మదిని అడిగి చూడు
జ్ఞాపకాల పూదోటలో రాలిన పువ్వుల
నవ్వులు దోసిళ్ళలో దాచుకున్నా
మేఘాలు రాల్చిన మంచు బిందువులను
హరిత పత్రాలు ముద్దిడిన అందాలు 
కొమ్మల మాటున రాగాలు రాని కోయిలమ్మకు
జల జలా రాలిన పూల రెక్కల సవ్వడిలో
వినిపించిన సరిగమలెన్నో ఆ అలికిడిలో
వాలుతున్న పొద్దులో వర్ణాల అందం
క్షణికమైనా చాలు చూసి తరించే మదికి
చిరునవ్వు చాటుగా దాచిన కధల సాక్షిగా
మిగిలిన మౌన సంద్రాన్ని మాటల ప్రవాహంగా
పరుగులు పెట్టించాలన్న తపనను
అడ్డుకుంటున్న ఈ అహం ఎలా ఆపేది....??