అతి మామూలు మనిషిని....!!

నేను రాసిన యోగం కవిత గురించి మా పెదనాన్న గారు అన్న ఒక్క మాట చాలు ఈ జీవితానికి అనిపించింది...
ఆయనను గమ్యం...యోగం గురించి అడిగాను అంతకు ముందే రెండు రాశాను నావి సరి అయినవో కాదో తెలుసుకోవడానికి మా పాపత్తను నాన్నను అడిగాను నాకు పూర్తిగా నచ్చిన సమాధానం దొరకలేదు... నాకు అనిపించిన భావాలను రాశాను రెండు కవితలుగా... గమ్యం గురించి పెదనాన్న చదివి చాలా లోతైన అర్ధాన్ని నా కవిత నుంచి చెప్పారు.... నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది.... వృత్తి పరంగా ఆయన మంచి పేరున్న వైద్యులు మా ఊరు చుట్టుపక్కల యనమదల రాధాకృష్ణ గారు అంటే తెలియని వారు ఉండరు... ఆరోగ్య కారణాల వల్ల వైద్యం  ఇప్పుడు మానివేసి ... హోమియో వైద్యం చేస్తూ ఉన్నారు...ఇక నా రాతల విషయానికి వస్తే యోగం గురించి అప్పుడు చూపించలేదు పోటికి  కదా అని. పోటిలో తీసుకోవద్దని చెప్పాను కాని చూపించలేదు... తరువాత ఫోన్ చేసి చదివి వినిపించాను ఆయన నోటినుంచి అభినందనలు అన్న మాట నిజంగా నాకు ఎంత ఆనందాన్ని ఇచ్చిందో చెప్పాలంటే నా గమ్యాన్ని చేరినంత ..... అదే పరమానందం అన్న ఆత్మ తృప్తి. పెదనాన్నను అందరిని అడిగేటప్పటికే నాకు అనిపించిన భావాలు రాసేసాను... మనలో ఎవరికీ లేదు గురువులు కూడా ఇంత వివరంగా చెప్పలేరు నీకు ఎలా వచ్చింది అని అడిగారు. నావి రెండు కవితలు రెండు కబుర్లు మాత్రమే చదివారు... వాటిలోనే తెలిసిపోతోంది నువ్వేమిటో అప్పుడప్పుడు చదివి వినిపిస్తూ ఉండు తల్లీ అని చెప్పారు.... మొన్న సోమవారం పాడుతా తీయగా చూడలేదు ఈ రోజు చూశాను... వచ్చిన అతిధి బాలు గారి పక్కన కూర్చుని ఎంత ఆనందం పొందారో ఆ అనుభూతిని నేను మా పెదనాన్న మాటల్లో అనుభవించాను.... నాకు కూడా చాలా కోరిక ఎప్పటికైనా పాడుతా తీయగాలో బాలు గారి పక్కన కూర్చోవాలని... ఆ కోరిక నాకు తీరుతుందో లేదో తెలియదు కానీ ఆ ఆనందాన్ని నా మనసు అనుభవించింది ఈ రోజు.... ఈ సంఘటన జరిగి  నాలుగు ఐదు రోజులు అయినా అతిధి చెప్పిన మాటల్లో అనుభూతిని నేను అలానే ఆస్వాదించాను అని అనిపించి ఇలా మీతో పంచుకుంటున్నాను అంతేకాని ఏదో పెద్ద కవిని కాదు... మనసుకు ఏది అనిపిస్తే అది ఇలా అక్షరాల్లో పెడుతూ సంతోషపడే అతి మామూలు మనిషిని....!!