సున్నితంగా....!!

శైకత రేణువునే అనుకున్నా
పరమాత్మలోని అణువులోని
పరమాణువు కన్నా విస్పోటనాన్ని
సృష్టించగల నైపుణ్యం నాలో దాగుందని
ప్రపంచాన్ని మొత్తాన్ని అరచేతిలో
చూడగల మేధాశక్తి నా సొంతమని
వాయు వేగంతో పోటి పడే మనో నైపుణ్యం
నా మౌన తరంగమని తారాడుతున్న
తారంగాల తాండవాన్ని చిద్విలాసంగా
చూస్తున్న విధాత....
ఎందుకో కోపంగా నలిపెస్తున్నాడు జాలి లేకుండా
అనుకోకుండా గాలి వాటుకి దారి తప్పి
ఎటు చేరాలో తెలియక తన కంటిలో
పడిన అతి చిన్నఇసుక రేణువుని
నలిగిన నలుసైన ఆ రేణువే కన్నీటి ధారలో
జారిన అశ్రుకణంగా భువిపై వాలిన
సాగర తీరాన్ని ముద్దాడిన చెలిమిని
వదలలేక అనుబంధాన్ని పెనవేసుకున్న
తీరం అలల తాకిడికి మైమరచి
అందమైన ఉషోదయ సాయంత్రాలుగా
అందరిని మురిపిస్తూ ఆ విరించినే
సవాలు చేసింది సున్నితంగా....!!