నిశబ్ధం మాటాడేస్తోంది తన గుండె చప్పుడువినిపిస్తూ ఎన్ని మాటల మౌనాలో దానిలో
దాచుకున్న భారమంతా వదిలేస్తూ చెప్పిన
ఆ ఆనకట్ట లేని ప్రవాహాన్ని అడ్డుకోవాలని
అడ్డుపడక వింటూనే ఉండిపోయాను ఎందుకో....
ఇన్ని కాలాల సంగతుల కబుర్లు చెప్పిన
సత్యాల సమాధుల ఇటుకల అలజడి
రేపిన గాలి ధుమారంలో అక్కడక్కడా
మిగిలిపోయిన ముక్కల జ్ఞాపకాలు ఎక్కడో
చెరిపేసిన అక్షరాలుగా తెర చాటుగా దాగుండి
శిధిలమైన మనసు శిలగా నిలిచిపోయి వ్యధశిలగా
మారిన తరుణం మరచిపోయిన మరుక్షణం
నేను అందరిలా ఓ మనిషినే అని గుర్తు చేసుకుంటూ
కాలుతున్న చితిలో పేర్చబడ్డ మరో కట్టెగా మారిన
ఈ శరీరం కోరికల రణరంగంలోనికి నెట్టబడిన
కాలని కట్టెగా మిగిలిపోతున్న మండుతున్న జ్వాల....!!
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి