రెండు జీవితాల కలయికలో పిండమై
అమ్మ ప్రేమలో ఊపిరి పోసుకుంటూ
నవ మాసాల పాపాయిగా మారి
అందరి ప్రేమను అందుకుంటూ
ప్రాయపు ప్రేమల వైరుధ్యాన్ని చవి చూస్తూ
ఆత్మీయతానుబందాల నడుమ నడయాడుతూ
అప్పుడప్పుడు ఎక్కువైన మమకారానికి
కంటి నిండా చిప్పిల్లే కన్నీరుని దాచేస్తూ
ఏడుస్తూ రొద పెడుతున్న మదిని
జ్ఞాపకాల తాయిలంతో ఊరడిస్తూ
ఏ మూలో మెదిలిన భావాన్ని
గొంతు దాటి రానీయక నులిమేస్తూ
కలలన్ని కళ్ళముందే కాలిపోతుంటే
చూస్తూ ఉండిపోతూ....
కడలి ఒడిలో వాలిపోవాలని తపిస్తూ
చుట్టూ ఆవరించుకున్న స్మశాన వైరాగ్యాన్ని
దూరం చేసుకోలేని నిస్సహాయ స్థితిని భరిస్తూ
చిరునవ్వుని పులుముకున్న చిత్రంలో
జీవకళ కానరాలేదెందుకో....!!
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి