నేను విజయనగరం జొన్నవలనలో 7 వ తరగతి చదివేటప్పుడు నా పుట్టినరోజున నాన్న స్నేహితులు, కొందరు చుట్టాలు ఇంటికి వచ్చారు. అందరు మామూలుగా హాపి బర్త్డే అని, మెని మెనీ హాపి రిటర్న్స్ అని మనకు కాస్త తెలిసిన ఇంగ్లీష్ లో చెప్పారు. యార్లగడ్డ బాబూరావు బాబాయ్ మాత్రం నన్ను ఇబ్బంది పెట్టాలని చాలా పెద్దగా ఇంగ్లీష్ లో విష్ చేసారు. మనకేమెా సగం సగం అర్ధం అయ్యింది. థాంక్స్ చెప్తే ఏం తప్పు పట్టుకుంటారోనని తప్పించుకు తిరుగుతున్నా . బాబాయ్ చాలా ఇంటిలిజెంట్. నా వెనుకే వచ్చి విష్ చేస్తే ఏం చెప్పకుండా వెళిపోతున్నావేంటి అంటే, ఇక ఏం చేయాలో తెలియక బాబాయ్ ఏం చెప్పాలో తెలియదుగా అంటే నవ్వేసి నీ పుట్టిన రోజుకి శుభాకాంక్షలే చెప్పాను అని అంటే హమ్మయ్య అనుకుని నవ్వేసి థాంక్యూ సో మచ్ బాబాయ్ అని చెప్పేసి బరువు దించేసుకున్నా...ప్రతి పుట్టిన రోజుకి ఆ విషయం మాత్రం నాకు గుర్తు వస్తుంది. నవ్వుకుంటా... 😊
అది అప్పటి సంగతి...ఈ రోజు నా కోసం ప్రత్యేకంగా కేక్ పంపిన ఆత్మీయులు కృష్ణకాంత్ ముమ్మనేని గారికి, వారి శ్రీమతి పూర్ణిమకు, ఫోన్లలో ఆత్మీయంగా పలకరించిన వారికి, ముఖ పుస్తకంలో,మెసెంజర్లో తమ ఆత్మీయతను, నా అక్షరాలపై మక్కవను చాటి చెప్పిన ఎందరో సన్నిహిత మిత్రులు, సోదరులు, సోదరీమణులు, సాహితీ పెద్దలు, అక్షరాభిమానులు మనస్సుతో అందించిన శుభాకాంక్షలకు, శుభాశీస్సులకు నే పొందిన ఆనందం వెల కట్టలేనిది. ప్రతి
ఒక్కరికి నా హృదయపూర్వక కృతజ్ఞలు తెలియజేయడం తప్ప..
అందరికి ఇక్కడే కేక్, నేను చేసిన గులాబ్ జామూన్లు, అమ్మమ్మ చేసిన పాయసం మీ అందరి కోసం... 😊
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి