మనసు
చచ్చిపోయిన క్షణాలు
నాకింకా గుర్తే
ఆంక్షల పర్వానికి
తొలి అడుగు పడినప్పుడు
అర్ధం కాని
ఆ పసితనపు ఛాయలు
ఇంకా కనుల ముందు
కదలాడుతునే ఉన్నాయి
కాలానుగుణంగా
మార్పులు చేర్పులు
అవమానాలు అవహేళనలు
సర్దుబాట్లు దిద్దుబాట్లు
తప్పని జీవితాలై
అలసిన దేహం కోరుకునేది
తన కోసమంటూ
ఆత్మీయతను
అరక్షణమైనా కేటాయించమని
అదే తీరని కోరికగా మిగులుతున్నా
అనునిత్యం అగ్నిహోత్రమై వెలుగుతూ
తను దహించుకుపోతున్నా
నాఅన్న వాళ్ళ కోసం కడవరకు
పరితపించేది నేనని తెలిసినా
నా పతనానికై ఎదురుచూస్తున్న
మీకెందుకు ఈ ఆక్రోశాలు..?
స్పందించే మనసు ఉంటే సాయం అందించే చేతులు తప్పక చేయూతనిస్తాయని మరోసారి
ఋజువు అయింది... మా సంస్థ అందించిన చిరు సాయానికి ఆ పాపాయికి అందిన సాయం ....
ఎందరో మ...
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి