నా రాతలను ప్రచురిస్తున్న గోదావరి యాజమాన్యానికి, కత్తిమండ ప్రతాప్ గారికి నా మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు...ఒకప్పుడు పుస్తకాల వరకే పరిమితమైన తెలుగు సాహిత్యం నేడు ఎన్నో మార్పులు, చేర్పులతో అంతర్జాలంలో కొత్త పుంతలు తొక్కుతోంది. కొందరికే పరిమితమైన కవిత్వం ఇప్పుడు అందరికి నుపరిచితంగా మారిపోయింది. ఇది అందరు సంతోషించదగిన మార్పే అనడంలో ఎట్టి సందేహము లేదు. సామాజిక మాధ్యమాల్లో ఎందరో కవులు తమ సరికొత్త భావాలతో వచన కవిత్వాన్ని అందిస్తున్నారు. కవిత్వమంటే ప్రేమ, విరహం, నిరీక్షణ, ప్రేయసి వర్ణన అన్న నానుడికి వీడ్కోలు చెప్తూ సామాజిక, వ్యక్తిగత సమస్యలతో పాటుగా సమాజానికి హితమైన సాహిత్యాన్ని ఎందరో వర్ధమాన కవులు అందిస్తున్నారు. ఇది హర్షించదగ్గ విషయం. దీనికి తగ్గట్టుగా ఎన్నో సాహిత్య, సామాజిక సంస్థలు శత, సహస్ర కవి సమ్మేళనాలు నిర్వహిస్తూ కవులను ప్రోత్సహించడం అన్నది ముదావహం.
తెలుగులో బ్లాగులతో మొదలైన తెలుగు అంతర్జాల సాహిత్యం అలా అలా ముఖపుస్తకానికి విస్తరించి ఎన్నో తెలుగు సమూహాలుగా ఏర్పడి కవిత్వాన్ని బతికిస్తూ, కొత్తవారికి సూచనలిస్తూ, కవి సమ్మేళనాలు, సాహిత్య సభలు నిర్వహిస్తూ తమ వంతు కృషి చేస్తున్నారు. ఎవరో రావాలి ఎదో చేయాలని ఎదురు చూడకుండా ఎవరికి వారు సాహిత్య సమారాధన చేయడం నిజంగా అభినందించదగిన విషయం. సాహిత్యం సమాజ హితాన్ని కాంక్షించాలి, అక్షరానికి అణుకువతో పాటుగా అవసరమైతే ఆయుధమై నిలిచే సామర్ధ్యం కూడా ఉండాలి. అప్పుడే మనం ఉన్నా లేకపోయినా మన అక్షరం బతికి ఉంటుంది. చాలామంది అనుకోవచ్చు ఆఁ ఏముంది నాలుగు అక్షరాలు చదివితే జనాలు మారతారా, సమాజం బాగు పడిపోతుందా అని. మార్పు ఎక్కడో కాదు మనలోనే మనతోనే మొదలు కావాలి. ఒక్క చిన్న మాట లేదా ఆలోచన చాలు మంచి మార్పు కోసం.
తెలుగు సాహిత్యాన్ని కొందరికే పరిమితం చేయకుండా అందరిది అనుకునేటట్లుగా చేసే బాధ్యత సాహితీ పెద్దలకు ఉంది. నేటి కవులకు తగు సూచనలిస్తూ, సద్విమర్శలు అందించడం, తమకు నచ్చిన ఏ నలుగురికో అభినందనల ప్రోత్సాహాలను పరిమితం చేయకుండా ప్రతిభను వెలికి తీయాలని, తెలుగు సాహిత్యానికి ఈ వర్చ్యువల్ ప్రపంచంలో మహోన్నత స్థానాన్ని ఆశించను కానీ పది కాలాలు తెలుగు నిలబడాలని కోరుకునే ఎంతోమందిలో నేను ఒకదాన్ని.
1 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
అంతర్జాతీయ తవికలు దినోత్సవం.
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి