నా గురించి వివిధలో

 మాది సాధారణ మధ్య తరగతి రైతు కుటుంబం. పుట్టింది పెరిగింది అంతా పల్లెటూరులోనే. కాకపోతే నాన్న ఆ రోజుల్లోనే B Sc చదువుకుని కొన్నాళ్ళు ఉపాధ్యాయునిగా చేసి, ఉద్యోగం వదిలేసి వ్యవసాయం, వ్యాపారాలు చేసారు. చిన్నతనం నుండి నాన్నకు నాటకాలు రాసిన, వేసిన అనుభవం ఉంది. ఆ పుస్తకం ఈ పుస్తకం అని లేకుండా అన్ని పుస్తకాలు చదవడం చిన్నప్పటి నుండి మాకు అలవాటు చేసారు. బహుశా ఆ అలవాటు నా ఈ రాతలకు మూలకారణం అయి వుంటుంది. నేను చదువుకున్న అవనిగడ్డ శిశు విద్యామందిరంలో మాకు చదువుతో పాటుగా ఆటపాటలు, నీతి కథలు, పెద్ద బాలశిక్ష, సుమతి, వేమన, కృష్ణ శతకాలు, భగవద్గీత, గజేంద్ర మోక్షం, హనుమాన్ చాలీసా, పంచతంత్రం వంటి పుస్తకాలన్ని వల్లె వేయించేవారు. అప్పటికే సహజంగానే పుస్తకాలు చదివే అలవాటున్న నాకు, పుస్తకాలతో, తెలుగుభాషతో మరింత సాన్నిహిత్యం పెరిగింది. ఆ రోజుల్లోనే గ్రంథాలయాల్లో పుస్తకాలతో పాటుగా మరిన్ని పుస్తకాలు కొని చదవడం వ్యాపకంగా మారిపోయింది. 2వ తరగతి నుండి ఆంధ్రజోతిలో రాధాకృష్ణ సీరియల్ చదవడంతో మెుదలైన నా పుస్తక ప్రయాణం ఈనాటికి నిరంతరాయంగా కొనసాగుతోంది.

      అనుకోనివి జరగడమే జీవితంలో వింత అని అన్నట్టుగా పుస్తకాలు చదవడం మాత్రమే తెలిసిన నాకు, జరిగిన సంఘటనలకు మనసు బాధ పడినప్పుడు ఆ సంఘటనను 6వ తరగతిలో కథగా రాసిన గుర్తు. తర్వాత స్నేహితులకు ఉత్తరాలు రాయడంతో మెుదలైన నా రాతలు ఈ రోజు నన్నిలా మీ అందరి ముందు నిలబెడతాయని కలలో కూడా ఊహించలేదు. ఇంటరు వరకు తెలుగు మీడియం, తర్వాత ఇంజనీరింగ్ కర్నాటకలోని బళ్ళారి, ఆ తర్వాత మద్రాసులో సాఫ్ట్ వేర్ ఉద్యోగం, పెళ్లి, పిల్లలు, అమెరికా ఉద్యోగ ప్రయాణం, మళ్లీ స్వదేశంలో ఉద్యోగం. ఆ సమయంలోనే ఎవరు లేని పిల్లల కోసం ఏదైనా చేయాలన్న ప్రయత్నంలో ట్రస్ట్ పెట్టడం, దాని కోసం ఫ్రీ వెబ్ సైట్లు వెదుకుతూ, బ్లాగ్ ఓపెన్ చేయడం జరిగింది. అప్పటికే టెంత్, ఇంజనీరింగ్ లలో రాసిన కొన్ని కవితలు (కవితల్ని నేననుకున్నా లెండి) మాత్రమే నా రాతలు.

      2009లో ఏదో రాద్దామని కబుర్లు కాకరకాయలు బ్లాగ్ మెుదలుబెట్టాను. అప్పటి నుండి ఇప్పటి వరకు 2000కు పైచిలుకే పోస్టులు రాశాను. కవితలు, ఏక్ తారలు, ద్విపదలు, త్రిపదలు, రెక్కలు, వ్యాసాలు ఇలా కొన్ని సాహితీ ప్రక్రియల్లో నా రాతలు సాగాయి. మనసుకి అనిపించింది రాయడం మాత్రమే తెలుసు. ఎవరో మెచ్చుకోవాలనో, అవార్డులు, రివార్డులు రావాలనో రాయలేదు. రాయను కూడా. మన రాతలు పదిమందికి కాకపోయినా కనీసం ఒక్కరికయినా మంచి చేయగలిగితో చాలన్న ఆశ మాత్రమే నాది. నా రాతలు పుస్తకాలుగా చూడాలన్న కోరిక అస్సలు లేదు. అనుకోకుండానే ముద్రిత పుస్తకాలుగా నా రాతలు వెలువడ్డాయి. ఎందరో పెద్దలు, పిన్నలు నా రాతల మూలంగా పరిచయమై ఆత్మీయులుగా మారారు. అవార్డులు, రివార్డులు కాసిని వచ్చాయి కాని వాటికన్నా నాకు ఘనమైన పురస్కారం, సత్కారం ఎంతోమంది నుండి “ మా సమస్యలకు సమాధానం మీ రాతల్లో దొరికింది, మీ రాతలు చదివి నేను చాలా మారాను, నా మనసులోనిది మీరు రాశారు..” ఇలాంటి స్పందనలు చాలా సంతోషాన్నిచ్చాయి. 

         ఏ కళైనా భగవదనుగ్రమే అని నమ్ముతాను. రాసేది రాయించేది ఆ పై వాడే. నేను నిమిత్తమాత్రురాలిని. అక్షరాన్ని మనం చెడుపై ఆయుధంగా వాడవచ్చు. అమ్మ నేర్పిన అక్షరాన్ని అమ్మంత విలువగా చూసుకోవాలి. కులమతాలను హేళన చేసే విధంగా మన రాతలు ఉండకూడదు. ఎదుటివారి అభిప్రాయాలకు విలువనివ్వాలి కాని అవహేళన చేయకూడదు. మన అమ్మ నేర్పించిన సంస్కారం మన రాతల్లో ప్రతిబింబించాలి. మనం ఆచరించినదే మన రాతల్లో కనబడాలి. అప్పుడే మన రాతలకు అర్థము పరమార్థమూ. నా ఈ రాతలను ఆదరిస్తున్న ప్రతి ఒక్కరికి నా మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు.

నా ముద్రిత రచనలు

అక్షరాల సాక్షిగా..నేను ఓడిపోలేదు (కవిత్వం)

సడిచేయని (అ)ముద్రితాక్షరాలు ( మంజు మనసు ముచ్చట్లు)

చెదరని శి(థి)లాక్షరాలు ( కవిత్వం)

గుప్పెడు గుండె సవ్వడులు (జంట కవిత్వం) (మంజు వాణి)

5.   అంతర్లోచనాలు ( మంజు మనసు ముచ్చట్లు)

6.   ఏ’కాంతా’క్షరాలు ( ఏక్ తారలు)

7.   అక్షర స(వి)న్యాసం (కవిత్వం)

రాబోతున్న రచనలు

8.   కాలం వెంబడి కలం..అక్షరాలతో అనుబంధం (స్వగతం)

9.   అక్షర విహంగాలు (రెక్కలు)

10.  రాతిరి చుక్కలు..అక్షరాంగనల ఆంతర్యాలు (రెక్కలు) ( మంజు వాణి విజయ)

మరో రెండు పుస్తకాలు కూడా…