మౌనం గానే ఎదగమని మొక్క నీకు చెపుతుంది ఎదిగిన కొద్ది ఒదగమని అర్ధమందులో ఉంది.............. అపజయాలు కలిగినచోటే గెలుపు పిలుపు వినిపిస్తుంది ఆకులన్నీ రాలినచోటే కొత్తచిగురు కనిపిస్తుంది
మాటున దాచిన
మౌన’మది
మాటల చాటున
దుఃఖ‘మది
కలల తీరాల
కావ్య’మది
కలవని బంధాల
బంధన’మది
ఆటుపోట్లకు వెరవని
సంద్ర’మది
రెప్పల అలజడి
కన్నీటి’మ(న)ది
అనుబంధపు ఉప్పెనకు సాక్షిగా
మిగిలిన ఒంటరితన’మది
రాయలేని భావాలకు
రూపమివ్వలేని అక్షర’మది
అంతర్వేదన అనంత భావోద్వేగాల
సమ్మిళిత’మ(మి)ది
పాశాలకై ప్రాకులాడుతూ ప్రాణాలొడ్డే
అమ్మ’మది..!!
(వనజ తాతినేని గారి “పయిలం బిడ్డా” కథ విన్న తర్వాత
ఇలా రాయాలనిపించింది)
మౌనంగా వుంటే ఎన్నో ఆలోచనలు వస్తాయి అందరికి....నాకు నా ఆలోచనలను అందరితో పంచుకోవాలని అనిపించి ఇది మొదలు పెట్టాను....మీ సలహాలు సూచనలు నాకందిస్తారని అనుకుంటూ....
చిన్నప్పటి నుంచి ఏదో చేయాలని వుండేది, అది కవితైనా, కధైనా వ్యాసమైనా, జీవితమైనా ఏదో ఒకటి... కనీసం ఒక్కరికి మనం మంచి చేయగలిగితే చాలు అనిపించేది. అమెరికాలో వున్నప్పుడు రోజు న్యూస్ పేపర్స్ లో అప్పుడే పుట్టిన పిల్లలని వదిలేసిన లేదా చంపేసిన సంఘటనలు ఎన్నో చదివి చాలా బాధ అనిపించేది....అలాంటి మానసిక సంఘర్షణల కి ఎన్నిటికో... ఒక రూపం నేను మొదలు పెట్టిన "URLC ట్రస్ట్"...ముందు ముందు మీ అందరి సహకారాన్ని సహాయాన్ని ఆశిస్తూ....నాలో వున్న నన్ను మీ ముందు ఉంచే ఈ చిరు యత్నమే.......
Template by:
