ఔన్నత్యం ముందు ...!!

మాయని మమతలు మబ్బుల
మాటుగా తొంగి చూస్తున్నాయి
జారిపోతున్న కన్నీరు ఆగలేనంటూ
మనసు పొరల్లోనుంచి ఉబికి వచ్చేస్తోంది
దాచలేని ప్రేమను దాచేయాలన్న
సాహసానికి అడ్డుపడుతున్న దాగని
హృదయపు సంకేతాలను వినిపిస్తున్న
అంతరంగపు ఆరాధన హాయిగా ఉంది
రాలిపోయి రెక్కలు ఊడిన పూవుకైనా
కమ్మని రాగాలు పలికించే మాధుర్యాన్ని
సొంతం చేసుకున్న నిర్మలమైన నిశ్చలమైన
మది వరంగా పొందిన అదృష్టం చేరువగా
చెంత చేరితే వేడి గాలులే మలయమారుతాలుగా
జడివానలే చిటపట చినుకులుగా సేదదిర్చే 
చల్లని తోడుగా చనిపోయిన ఆశను
చిగురింప చేసిన ఔన్నత్యం ముందు
శిరస్సు వంచి దాసోహమంటున్నా...!!