రహదారులన్నీ మూసేసి ఉన్నాయి.... చీకటి వాకిలి తెరచుకుంది నిశబ్దంగా నాకు తెలియకుండానే... పక్కనే నువ్వు ఉన్నావనే అనుకుంటూనే లేవన్న నిజాన్ని దాచేయాలని ఎంతగా ప్రయత్నిస్తున్నానో.... అయినా ఎప్పుడో చెప్పిన మాటలు నువ్వు మర్చిపోయావని అవి మనసు నుండి రాలేదని తెలియని ఈ పిచ్చి మాలోకం ఇంకా నిన్ను నమ్ముతూనే బతికేస్తోంది... ఎప్పటికైనా నువ్వు మారకపోతావా అని ఎదురుచూస్తూ మరో లోకానికి తన పయనం ఖరారైందని తెలిసినా నీ వరకు రానివ్వని ఆ నిజాన్ని అలానే రాకుండా చేయాలని చూస్తూ నువ్వు దూరం చేసిన సంతోషం చిరునామా కోసం వెదుకుతూ మళ్ళి నీ దగ్గరే అది ఆగి పోతుంటే నవ్వుకుంటూ ఉండిపోతున్నా ఏం చేయాలో తెలియక.... రాని నవ్వుని బలవంతంగా అద్దుకుని ఆ చిరునవ్వు చాటున రగులుతున్న మంటలను చల్లబరచాలని... నలుగురిలో నవ్వుతూ జీవం లేని ఈ జీవితంలో జీవాత్మ శోకాన్ని వినపడనివ్వని ఆడంబరాల హంగుల మధ్యలో దాచేస్తూ బతికేయాలన్న ఈ తాపత్రయం ఎంత వరకు సఫలీకృతం అవుతుందో మరి.....!!
నేను
0 మీరేమనుకుంటున్నారో.....చెప్పేయండి:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
తెలుగులో రాయడానికి www.lekhini.org కి వెళ్ళండి