ఎంత వరకు....!!

నా నీకు.....
రహదారులన్నీ మూసేసి ఉన్నాయి.... చీకటి వాకిలి తెరచుకుంది నిశబ్దంగా నాకు తెలియకుండానే... పక్కనే నువ్వు  ఉన్నావనే అనుకుంటూనే లేవన్న నిజాన్ని దాచేయాలని ఎంతగా ప్రయత్నిస్తున్నానో.... అయినా ఎప్పుడో చెప్పిన మాటలు నువ్వు మర్చిపోయావని అవి మనసు నుండి రాలేదని తెలియని ఈ పిచ్చి మాలోకం ఇంకా నిన్ను నమ్ముతూనే బతికేస్తోంది... ఎప్పటికైనా నువ్వు  మారకపోతావా అని ఎదురుచూస్తూ మరో లోకానికి తన పయనం ఖరారైందని తెలిసినా నీ వరకు రానివ్వని ఆ నిజాన్ని అలానే రాకుండా చేయాలని చూస్తూ నువ్వు దూరం చేసిన సంతోషం చిరునామా కోసం వెదుకుతూ మళ్ళి నీ దగ్గరే అది ఆగి పోతుంటే నవ్వుకుంటూ ఉండిపోతున్నా ఏం చేయాలో తెలియక.... రాని నవ్వుని బలవంతంగా అద్దుకుని ఆ చిరునవ్వు చాటున రగులుతున్న మంటలను చల్లబరచాలని... నలుగురిలో నవ్వుతూ జీవం లేని ఈ జీవితంలో జీవాత్మ శోకాన్ని వినపడనివ్వని ఆడంబరాల హంగుల మధ్యలో దాచేస్తూ బతికేయాలన్న ఈ తాపత్రయం ఎంత వరకు సఫలీకృతం అవుతుందో మరి.....!!
నేను