పట్టలేని సంతోషం...!!

నేస్తం, 

         ఈమధ్య జరిగిన కొన్ని సంఘటనల గురించి చెప్పాలని చాలా రోజుల నుండి అనుకుంటూనే ఉన్నాను కాని కుదరలేదు. యాభైల్లో పడుతున్న వయసుకి చిన్నప్పటి నేస్తాల పలకరింపులు, అదీ ఎన్నో ఏళ్ళ (1985 నుండి 2020) తరువాత అయితే ఆ సంతోషం ఎలా ఉంటుందంటావ్? నేను చెప్పనా... నాకిష్టమైన సముద్రం దగ్గర నిలుచుని, ఆ అలలతో ఆడుకున్నంత సంతోషమన్న మాట.
            సరదాగా చూసే యుట్యూబ్ ఛానల్ లో జాతకం రేపటి రోజుది వింటే మీ చిన్ననాటి స్నేహితులు కలుస్తారు అని చెప్తే, అసలే కరోనా కాలమని ఎలా జరుగుతుందని తీసిపారేయకండని కూడా చెప్పారు. నవ్వుకున్నా అప్పుడు. మరుసటి రోజు పొద్దున్నే నా మెసెంజర్ లో నా ఫ్రెండ్ లిస్ట్ లో లేని వారి దగ్గర  నుండి మెసేజ్. తనెవరో వివరంగా పెట్టారు. మాతో కలిసి చదువుకున్న చిన్ననాటి మిత్రుడు మంగారావు. వెంటనే ఫేన్ నెంబరడిగి ఫోన్ చేసి మళ్ళీ బాల్యాన్ని పలకరించేసాం. మరో బస్ ఫ్రెండ్ శ్రీదేవి మంగారావు వాళ్ళ వదిన. తన నెంబర్ కూడా తీసుకుని తనతో కూడా కబుర్లు పంచేసుకున్నా. బాగా  చిన్నప్పటి ఫ్రెండ్ గత 7,8 ఏళ్ళుగా మాట్లాడని మా అల్లరి బాచ్ సత్యన్నారాయణ కూడా పలకరించేసాడీ మధ్యనే.
         అనుకోని మరో కబురేంటంటే జొన్నవలస స్కూల్ లో మా సీనియర్ పార్వతి వా నెంబర్ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఎర్రయమ్మని అడిగి మరీ నాకు ఫోన్ చేసింది. ఎన్ని కబుర్లు చెప్పేసుకున్నామెా... కార్తీకం మాసంలో పులిహోర చేయించుకుని వన భోజనాలకి వెళ్ళడం, టిటిడి వారి పరీక్ష రాసేసి సినిమాకి వెళ్ళడం, భీమ్ సింగ్ బ్రిడ్జ్ పై చిరంజీవి గూండా సినిమా షూటింగ్ కి స్కూల్ ఎగ్గొట్టి, నాతోపాటు మరో నలుగురిని కూడా తీసుకువెళ్ళి, మరుసటిరోజు ప్రేయర్ లో అందరి ముందు హెడ్ మాస్టారితో తిట్లు... నన్నేం అనలేదు కాని..." ఎంతో తెలివి గల ఈ పాప కూడ వెళ్ళింది " అనే అన్నారు. కాకపోతే మా హిందీ టీచర్ బాగా తిట్టారనుకోండి క్లాస్ లో...ఇలా మా చిన్నప్పటి జ్ఞాపకాలనన్నింటిని గుర్తు చేసేసుకున్నాం..మనకి అందరు గుర్తున్నా మనం కూడా కొందరికి గుర్తుండటం భలే బావుంటుంది...అదీ సీనియర్స్ కూడా గుర్తుంచుకోవడం ఇంకా బావుంటుంది. కాని నాతో కలిసి ఆడుకున్న ఒకరు నన్ను మర్చిపోయారు...నా పేరు చెప్తే గుర్తు రావాలి కదా... ఎప్పటికో గుర్తు వచ్చిందట... 😊
పనిలో పని మీకు ఓపాలి గతాన్ని పలకరించి రారాదు...ఎంత బావుంటుందో తెలుస్తుంది...