మనని మనం తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తే...!!

ఏంటో....ఈ ప్రపంచంలో మనం ఒక్కరమే బాగా ఖాళి లేకుండా ఉన్నాము మిగిలిన అందరు పని పాటు లేకుండా ఊరికినే ఉంటున్నారు అనేసుకుంటూ ఉంటాము...మన గురించి మనకంత గొప్ప నమ్మకం కాబోలు మరి...!! మనకి ఎప్పుడో ఒకసారి ఎవరొ ఒకరు గుర్తు వచ్చి మన పలకరింపే ఆ గుర్తు వచ్చిన వారి జన్మ ధన్యం అనుకుంటూ మనకి వెంటనే సమాధానం చెప్పేయాలనుకోవడం...!! సమాధానాలు కాసేపు ఆలస్యం అయితే పదే పదే విసిగించడం..!! మనకు పనులు ఉన్నట్టే ఎదుటి వారికి కూడా ఉంటాయి అని ఆలోచించలేము ఎందుకో మరి...!!
ఒకప్పుడు కలం స్నేహం అంటే ఓ చక్కని అనుభూతి ఉండేది దానిలో... భావాలను పంచుకుంటూ...ఇప్పటి ముఖ పుస్తక స్నేహాలు, పోకళ్ళు ( అన్యధా భావించకండి అందరు కాదండి కొందరు మాత్రమే) చూస్తుంటే ఏం చెప్పాలో కూడా తెలియని పరిస్థితి...!! మన ఇంట్లో అన్ని ఉన్నా మళ్ళి దేనికోసమో పాకులాటలు...వెధవ నటనలు, జాలి మాటలు, పొగడ్తలు...ఇలా వీటిలో దేనికో ఒకదానికి మోసపోయి వాళ్ళ ఉచ్చులో పడక పోతారా అని ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు...వ్యక్తిత్వం అనేది అందరికి ఉంటుంది...అది మన ఒక్కరి సొత్తేం కాదు...!! మన కున్న అనాగరికమైన ఆలోచనలు ఎదుటి వారికి ఉంటాయనుకోవడం మన భ్రమ..!! ఇష్టాలు, అభిప్రాయాలు, మనస్తత్వాలు...ఇలా కొన్ని కొందరిలో నచ్చుతాయి...కొన్ని నచ్చవు..ఇది ప్రతి ఒక్కరిలో ఉంటుంది....మనకు నచ్చని వారందరూ చెడ్డవారు కాదు.. అలా అని మనకు నచ్చిన వారందరూ మంచివారు అని చెప్పలేము...కొందరు మన దగ్గర మంచి వారిగా నటించవచ్చు...మన వేమన గారు ఎప్పుడోనే చెప్పినట్టు మేడి పండు చూడ మేలిమై ఉండు...పొట్ట విప్పి చూడ పురుగులుండు....ఎంత నిజం ఇది...!! మనిషిని చూడగలం కాని లోపలి మనసుని చూడలేము కదా....!! చూసే సరికే చాలా  జరగాల్సిన నష్టం జరిగి పోతుంది...అందుకే నొప్పింపక తానొవ్వక అన్నట్టు ఉంటూ మన పని మనం చేసుకుంటూ పోతుంటే సరి.... భావాలను పంచుకోండి...బందాలను పెంచుకోండి... భాద్యతలను మరువకండి...వయసును దానికి ఉన్న విజ్ఞాతా విలువలను అవహేళన కాకుండా చూడండి....మన కోసం మరొకటి జీవితాన్ని, ఆలోచనలను నాశనం చేయాలన్న ఆలోచనలను వదిలేస్తూ....ఎవరి కోసమో కాకుండా మన కోసం మనకంటూ కాస్త సమయాన్ని పంచుకుంటూ...మనని మనం తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తే...!!